ชาวอันดามัน คือชนพื้นเมืองกลุ่มต่าง ๆ ที่อาศัยอยู่ในหมู่เกาะอันดามัน ประเทศอินเดียอย่างรวม ๆ พวกเขาทั้งหมดถูกจัดเป็นเนกริโต เพราะมีผิวคล้ำเข้ม รูปร่างสันทัด ใช้ชีวิตเป็นนักล่าหาของป่า คาดว่าคงอาศัยอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาหลายพันปี[1] มีการเสนอว่าพวกเขาเข้าสู่หมู่เกาะอันดามันเมื่อกว่า 26,000 ปีก่อน[2][3]ชาวอันดามันประกอบไปด้วยชาวอันดามันใหญ่และชาวจาราวาบนเกาะอันดามันใหญ่ ชาวจังกิลบนเกาะรัตแลนด์ ชาวเอิงเกอบนเกาะอันดามันน้อย และชาวเซนทิเนลบนเกาะเซนทิเนลเหนือ[4] ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 เมื่อแรกติดต่อกับชาวต่างชาติครั้งแรก พวกเขามีจำนวนมากกว่า 7,000 คน แต่ศตวรรษถัดมาพวกเขาลดจำนวนลงอย่างฮวบฮาบจากการตายด้วยโรคภัยจากภายนอกและการสูญเสียพื้นที่ล่าสัตว์ ปัจจุบันชาวอันดามันทั้งหมดหลงเหลืออยู่เพียง 400–450 คน ชาวจังกิลสูญพันธุ์ มีเพียงชาวจาราวาและเซนทิเนลเท่านั้นที่ยังอยู่รอดอย่างเหนียวแน่นจากการปฏิเสธการติดต่อกับบุคคลภายนอกรัฐบาลอินเดียกำหนดให้ชาวอันดามันเป็นเผ่าชนที่ได้รับการลงทะเบียน (Scheduled Tribe)[5]