ชาฮัง (ญี่ปุ่น: チャーハン/炒飯 โรมาจิ: Chāhan) เป็นข้าวผัดแบบญี่ปุ่น มีส่วนประกอบหลักคือข้าว ผัดเข้ากับส่วนผสมอื่น ๆ และทำให้สุกในกระทะ คาดว่าชาฮังเกิดขึ้นราวปี ค.ศ. 1860 จากชาวจีนอพยพที่เมืองท่าโคเบะ และพัฒนาจนกลายเป็นอาหารหลักภายในครัวเรือนญี่ปุ่น[1] และมีในรายการอาหารชนิดนี้ตามภัตตาคารญี่ปุ่นบางแห่งนอกประเทศนอกจากนี้ยังมีการดัดแปลงชาฮังเข้ากับกิมจิ เรียกว่าข้าวผัดกิมจิ