ประวัติศาสตร์ของชาในทิเบตย้อนไปถึงช่วงศตวรรษที่ 7 ในช่วงสมัยราชวงศ์ถัง แต่ว่าชาเนยก็ไม่ได้เป็นที่นิยมในทิเบตจนถึงประมาณช่วงศตวรรษที่ 13

ตามตำนานกล่าวว่า มีเจ้าหญิงชาวจีนมาสมรสกับกษัตริย์ของทิเบตซึ่งภายหลังก็ช่วยกันสร้างเส้นทางค้าขายระหว่างจีนและทิเบต ในเส้นทางการค้านี้ชาวจีนก็ได้นำชาเข้ามาในทิเบต ภายหลังเนยจึงนำมาเติมใส่ในน้ำชาแล้วจึงกลายเป็นเครื่องดื่มประจำของชาวทิเบตไป[1]

ในศตวรรษที่ 8 ชาใช้ดื่มกันเป็นปกติในทิเบต ในช่วงศตวรรษที่ 13 ชาก็ได้ถูกนำมาใช้พิธีทางศาสนา[2]

ในปัจจุบัน ชาเนยก็ยังเป็นที่แพร่หลายในทิเบต ด้วยที่ผู้คนดื่มชาชนิดนี้วันละ 60 ถ้วยเล็ก