ชิ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า ち มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 知 และคะตะกะนะเขียนว่า チ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 千 ออกเสียงว่า  [t͡ɕi] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [t͡ʃi] เมื่อเติมดะกุเต็งจะออกเสียงว่า  [d͡ʑi] หรือ [ʑi] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [d͡ʒi] หรือ [ʒi] (ぢ ออกเสียงเหมือน じ แต่มีที่ใช้น้อยกว่า) เสียงอ่านที่เปลี่ยนไปจากปกติเนื่องจากเหตุผลทางสัทศาสตร์チ, ヂ ในบางโอกาสก็ใช้ทับศัพท์ ti, di ตามลำดับ และ ヂ บางครั้งก็ใช้แทนเสียง [d͡ʒ], [ʒ] ที่มาจากภาษาต่างประเทศโดยการแปรเสียงสระち เป็นอักษรลำดับที่ 17 อยู่ระหว่าง た (ทะ) กับ つ (สึ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ ち เป็นอักษรลำดับที่ 8 อยู่ระหว่าง と (โทะ) กับ り (ริ)