เส้นทางหลัก ได้แก่

และยังมีทางรถไฟอีกสองรางขนาดมาตรฐานที่ไม่จัดว่าเป็นเส้นทางของชิงกันเซ็งแต่ก็มีการให้บริการชิงกันเซ็งอยู่ ได้แก่

• สาย ฮากาตะ มินะมิ (ฮากาตะ - ฮากาตะ-มินะมิ)
• สาย กาลายุซะวะ เป็นสาขาของสายโจเอะสึ (เอะชิโกะยูซะวะ - กาลายูซะวะ)

เส้นทางในอนาคต

ยังมีอีกหลายเส้นทางชิงกันเซ็งที่มีกำหนดว่าจะสร้างขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ที่ชิงกันเซ็งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เส้นทางเหล่านี้มีชื่อเรียกว่า เซะอิบิ ชิงกันเซ็ง หรือ "ชิงกันเซ็งที่วางโครงการไว้แล้ว" (planned Shinkansen) หนึ่งในเส้นทางเหล่านี้คือ นะริตะ ชิงกันเซ็ง ที่จะเชื่อมต่อไปยังท่าอากาศยานนานาชาตินะริตะ แต่ก็มีการยกเลิกไป ถึงกระนั้นก็ยังมีบ้างส่วนที่กำลังดำเนินการก่อสร้างอยู่ ได้แก่

• โฮะกุริกุ ชิงกันเซ็ง ต่อขยายไปยังสึรุงะ กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้างและจะเปิดใช้บริการในปี 2025
• คีวชู ชิงกันเซ็ง สายที่ 2 เชื่อมต่อจากชินโทะสุไปยังนะงะซะกิ กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง
• ฮกไกโด ชิงกันเซ็ง เชื่อมต่อจากฮาโกดาเตะไปยังซัปโปะโระ กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้างและจะเปิดใช้บริการในปี 2030

เทคโนโลยีชิงกันเซ็งในต่างประเทศ

รถไฟที่ใช้เทคโนโลยีของชิงกันเซ็งไม่ได้มีแค่ในญี่ปุ่นเท่านั้น

• รถไฟความเร็วสูงไต้หวัน วิ่งด้วยรถไฟซีรีส์ 700T ดำเนินการโดยบริษัทอุตสาหกรรมหนักคาวาซากิ
• รถไฟความเร็วสูงจีน นำเข้ารถไฟที่มีความเร็ว 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขนาด 8 ตอนจำนวน 60 ขบวน ซึ่งเป็นรถไฟซีรีส์ E2-1000 ชื่อว่า CRH -2
• Class 395 สร้างด้วยเทคโนโลยีของชิงกันเซ็งโดยบริษัทฮิตาชิ นำไปให้บริการเป็นรถไฟความเร็วสูงสาย 1 ในสหราชอาณาจักร