ชีวประวัตินักบุญเป็นวรรณกรรมลักษณะสำคัญในสมัยพันปีแรกของคริสต์ศาสนาซึ่งนอกจากจะเป็นชีวประวัติแล้วยังให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ถ้าเป็นประวัติของนักบุญองค์เดียวก็เรียก “ชีวิต” หรือ “vita”

การเขียนประวัติชีวิตของนักบุญเริ่มในสมัยจักรวรรดิโรมันเป็นตำนานเกี่ยวกับนักบุญมรณสักขีในศาสนาคริสต์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 4 ชีวประวัตินักบุญแบ่งเป็นสามประเภท:

• ปฏิทินประจำปี เป็นประวัติของนักบุญใช้อ่านเวลาเทศนา
• “ซิแนกซาเรียน” (Synaxarion)[2] จัดตามวันที่
• “พาเทอริคัน” (Patericon) เป็นประวัตินักบุญที่เลือกโดยผู้รวบรวม

ในยุโรปตะวันตก ชีวประวัตินักบุญเป็นศาสตร์สำคัญในการศึกษาประวัติศาสตร์ในสมัยกลาง ตำนานทองของจาโคบัส เด โวราจิเน (Jacobus de Voragine หรือ Jacopo da Varagine) รวบรวมชีวประวัตินักบุญสมัยกลางไว้มากโดยเน้นตำนานที่มีปาฏิหาริย์