หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เขาได้ทำงานในส่วนของกองกำลังชายแดนในสังกัดของกระทรวงความมั่นคงภายในอาเซอร์ไบจาน ต่อมา เขาได้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักงานความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ กองบัญชาการบริการชายแดนของรัฐ จนได้เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกิจการภายใน และผู้บัญชาการกองกำลังภายใน ตามคำสั่งประธานาธิบดีลงวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2546 และหลังจากนั้นสี่เดือนต่อมาได้รับยศพลตรี[1]

รัฐมนตรีกลาโหม

หลังจากเข้ารับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมอาเซอร์ไบจาน เขาได้แถลงการณ์เกี่ยวกับกรณีความขัดแย้งนากอร์โน-คาราบัค โดยมีเนื้อหาถึงความเข้มแข็งของกองทัพอาเซอร์ไบจาน แต่กองทัพอาร์มีเนียนั้นอยู่ใน "สภาวะวิบัติ ถ้าเกิดสงครามขึ้นมา กองทัพอาร์มีเนียพร้อมหนีออกจากสนามรบทุกเมื่อ"[2] เขาบอกกับสหภาพยุโรปว่า ประเทศของเขาพร้อมที่จะปลดปล่อยดินแดนอย่างวิธีสันติ แต่เขาย้ำว่าประเทศอาเซอร์ไบจานจะเป็นผู้ดำเนินการกับ "ดินแดนที่ยึดครอง"[3]