ซาร์อีวัยลอ (บัลแกเรีย: Ивайло), ฉายา Bardokva ("แรดิช" หรือ "ผักกาดหอม" ในภาษาบัลแกเรีย) หรือ Lakhanas (Λαχανᾶς, "กะหล่ำปลี") ในภาษากรีก เป็นหัวหน้ากบฎและซาร์แห่งบัลแกเรีย[1] พระองค์เป็นผู้นำคนสำคัญของการก่อกำเริบของชาวนา และบีบให้ขุนนางยอมรับพระองค์เป็นจักรพรรดิ พระองค์ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 1278 ถึง 1279 โดยสามารถมีชัยเหนือจักรวรรดิไบแซนไทน์และชาวมองโกล อย่างไรก็ตามพระองค์ถูกรุมล้อมด้วยศัตรูจากภายในและภายนอก ซึ่งขุนนางบัลแกเรียเป็นส่วนหนึ่งของศัตรูเหล่านั้น พระองค์ถูกบีบให้ลี้ภัยไปกับมองโกล แม้จะแสดงตนเป็นข้าราชบริพารที่ไร้บัลลังก์ของมองโกล ทว่ามองโกลได้สังหารพระองค์ใน ค.ศ. 1280 ในฐานะที่เป็นศัตรูของจักรพรรดิมิคาเอลที่ 8 พาลาโอโลกอส[2] การดำรงตำแหน่งพระมหากษัตริย์ของพระองค์ถูกนำไปใช้เป็นตัวอย่างของช่วงแรกเริ่มสงครามการต่อต้านชนชั้นตามระบบฟิวดัลโดยนักประวัติศาสตร์มาร์กซิสต์ นอกจากนี้ยังดัดแปลงช่วงชีวิตของพระองค์เป็นเพลงพื้นบ้านและตำนานเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับกองโจรบัลแกเรียในการต่อต้านการปกครองออตโตมันในบัลแกเรีย