ในระหว่างปี พ.ศ. 2492 - พ.ศ. 2506 เค้านท์ซิกวาร์ดเข้ามาดูแลสำนักงานออกแบบเบอร์นาด็อตและบยอร์นพร้อมกับนายแอ็กตัน บยอร์น ชาวเดนมาร์ก ซึ่งเป็นความร่วมมือที่ประสบความสำเร็จ ทำให้เกิดการวางรากฐานของสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงจำนวนมากมาย บริษัทมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่กรุงโคเปนเฮเกน และมีสำนักงานย่อยอยู่ที่กรุงสต็อกโฮล์มและมหานครนิวยอร์ก เค้านท์ซิกวาร์ดทำงานแปรียบเสมือนกับเป็นแรงบันดาลใจและที่ปรึกษาที่ได้รับความไว้วางใจต่อนักออกแบบรุ่นหนุ่มสาวในสมัยนั้นและมีความสามารถในการคัดเลือกพรสวรรค์ที่เหมาะสมและทำให้เจิดจรัสได้ ตำแหน่งชั้นนำในองค์กรของประเทศสวีเดนและระหว่างประเทศต่างๆ ของเค้านท์ซิกวาร์ดได้เพิ่มเข้ามาในประวัติส่วนตัวอีกเมื่อเปิดห้องแสดงงานศิลปะของตนเองที่ชื่อ Bernadotte Design AB ในปี พ.ศ. 2507 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม ซึ่งต้องปิดตัวไปอย่างน่าเสียดายในช่วงเริ่มต้นทศวรรษที่ 1970

การออกแบบเครื่องเงินแบบจำเพาะของเค้านท์ซิกวาร์ดได้สร้างชื่อเสียงในระดับนานาชาติและเป็นสิ่งที่ทำให้โด่งดังไปทั่วโลก สิ่งของเหล่านั้นสามารถพบเห็นได้ที่พิพิธภัณฑ์ทั่วโลกและในส่วนที่เป็นของสะสมที่มีชื่อเสียง สำหรับเค้านท์ซิกวาร์ดแล้วมันเป็นสิ่งของที่ใช้จริงในชีวิตประจำวันอันใกล้ชิดต่อจิตใจมากที่สุด ในการสรรค์สร้างสิ่งของสำหรับชีวิตประจำวันซึ่งช่วยเหลือและให้ความงามแก่วิถีชีวิตของประชาชนเป็นความปรารถนาของเค้านท์ซิกวาร์ด และความปรารถนานั้นได้เป็นจริงแล้ว

ในปี พ.ศ. 2540 เค้านท์ซิกวาร์ดได้รับเกียรติในงานแสดงนิทรรศการของตนเองที่พิพิธภัณฑ์ศิลปกรรมแห่งชาติที่ชื่อ Design Sigvard Bernadotte ซึ่งได้ทำพิธีเปิดพร้อมกับเจ้าฟ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดนและแมรีแอนน์ ภริยาอันเป็นที่รักอยู่เคียงข้าง งานนิทรรศการครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากและคงจัดแสดงอยู่จนกระทั่งปี พ.ศ. 2541 และได้รับการยอมรับมากขึ้นกว่าที่คาดคิดไว้ในประเทศสวีเดน ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน เค้านท์ซิกวาร์ดยังได้รับเหรียญเจ้าชายออยเก็นจากสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดนด้วย

นักประดิษฐ์ที่ขยันขันแข็งผู้นี้ทำงานอย่างกระตือรือร้นตลอดช่วงชีวิต ความรักใคร่ในงานออกแบบมีความโดดเด่นอย่างเห็นได้ชัด แม้ผ่านในช่วงวัยเก้าสิบเค้านท์ซิกวาร์ดยังคงนำเสนอผลงานชิ้นใหญ่จำนวนสองสามชิ้นออกกมาในช่วงบั้นปลายชีวิต