ซุนเกียว (จีน: 孫皎 , ? — ค.ศ. 219) มีชื่อรองว่า ซู้หล่าง (จีน: 叔朗) เป็นขุนศึกแห่ง ง่อก๊ก ในช่วง ยุคสามก๊กซุนเกียวเป็นบุตรชายคนที่ 3 ของ ซุนเจ้ง (อังกฤษ: Sun Jing) น้องชายของ ซุนเกี๋ยน (อังกฤษ: Sun Jian) ผู้ก่อตั้งง่อก๊กจึงมีศักดิ์เป็นพระภาติยะ (ลูกพี่ลูกน้อง) กับ พระเจ้าซุนกวน ปฐมจักรพรรดิแห่ง ราชวงศ์ง่อเมื่อคราวที่ซุนกวนมีความประสงค์ที่จะยึดคืนเกงจิ๋ว (อังกฤษ: Jing Province) จาก จ๊กก๊ก พร้อมกับจับตัว กวนอู ใน ค.ศ. 219 ซุนกวนจึงได้มีคำสั่งให้ซุนเกียวเป็นแม่ทัพร่วมกับ ลิบอง แต่ซุนเกียวได้ปฏิเสธไปเนื่องจากเกรงว่าตัวเองกับลิบองจะขัดแย้งกันทำให้ลิบองได้เป็นแม่ทัพใหญ่แต่เพียงผู้เดียวแต่ซุนเกียวก็ยังคอยให้ความช่วยเหลือจนลิบองสามารถยึดเกงจิ๋วและจับตัวรวมถึงประหารกวนอูได้สำเร็จหลังจากนั้นซุนเกียวก็ถึงแก่กรรม