• จินตะ ยะโดะมิ
• (宿海 仁太)

• จินตัง
• (じんたん)

• มิยุ อิริโนะ (Miyu Irino) (โต)
• มุสึมิ ทะมุระ (Mutsumi Tamura) (เด็ก)

• ภัทรวุฒิ สมุทรนาวี (โต)
• อรุณี นันทิวาส (เด็ก)

  ในวัยเยาว์ จินตังเป็นเด็กร่าเริงและมีพลังมาก เขาและเพื่อนอีกห้าคนรวมกันเป็นกลุ่ม "สุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติ" โดยจินตังตั้งตัวเป็นหัวหน้า แต่หลังจากเม็มมะ สมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มซึ่งเขาแอบมีใจให้ ได้ถึงแก่ความตายเพราะอุบัติเหตุในโอกาสไล่เลี่ยกันกับมารดาของเขา เขาก็เลิกคบค้าสมาคมกับคนทั้งปวง หันไปใช้ชีวิตสันโดษ ไม่ยอมไปโรงเรียน และกักตัวอยู่แต่บ้าน อันเป็นภาวะที่เรียกขานว่า "ฮิกิโกะโมะริ" (hikikomori) เวลานั้นเอง เด็กกลุ่มดังกล่าวต่างแยกย้ายกันไปตามทางของตัว

  ต่อมาเมื่อผีเม็มมะปรากฏแก่เขา เขามิปักใจเชื่อว่าเป็นผี แต่บอกตนเองว่าเป็นภาวะที่ก่อรูปมาแต่ความวิตกกังวลของตัวเขาเอง และเรียกขานเธอว่า "สัตว์ร้ายหน้าร้อน" (the beast of summer) ทว่า เพราะเขารักเธอมาก ไม่ว่าเธอที่เห็นนั้นจะเป็นจินตภาพหรือความจริง เขาจึงไม่รอช้ารับคำว่าจะช่วยเหลือเธอให้สมประสงค์ และไม่เคยบอกปัดคำขอของเธอในทุกวารโอกาส แม้ส่วนใหญ่แล้วจะไม่เห็นชอบด้วยในเบื้องต้นหรือปฏิบัติได้ยากก็ตาม

  การปรากฏกายของผีเม็มมะนี้ยังให้จินตังตัดสินใจออกจากกะลาครอบไปสู่โลกภายนอกและเริ่มมีปฏิสัมพันธ์กับสังคมอีกครั้ง

• เมโกะ ฮมมะ
• (本間 芽衣子)

• เม็มมะ
• (めんま)

• ไอ คะยะโนะ (Ai Kayano)

  เม็มมะเป็นเด็กหญิงร่าเริงและช่างเจรจา บรรพบุรุษของเธอเป็นรัสเซียและญี่ปุ่นที่สมรสกัน วันหนึ่งในฤดูร้อนครั้งที่ยังเป็นเด็ก อะนะรุถามจินตังท่ามกลางเพื่อนสมาชิกกลุ่มสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติว่า ชอบพอเม็มมะใช่หรือไม่ จินตังซึ่งไม่กล้าเปิดเผยความจริงปฏิเสธด้วยถ้อยคำรุนแรงแล้ววิ่งหนีออกไป เม็มมะวิ่งติดตามไป และยุกิอะสึก็วิ่งติดตามเม็มมะมาอีกที ยุกิอะสึบอกให้เม็มมะเลิกสนใจจินตังเสีย เพราะเขาต่างหากที่รักเธอจริง และมอบกิ๊บติดผมให้แก่เธอเป็นสื่อรัก แต่เธอมิได้ตอบประการใด แล้วออกวิ่งติดตามจินตังต่อไป จนพลัดตกเนินลงสู่แม่น้ำเบื้องล่างถึงแก่ความตาย สมาชิกทุกคนของกลุ่มจึงต่างฝ่ายต่างโทษตนเองว่าทำให้เธอประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต และเก็บความรู้สึกนั้นเป็นตราบาปฝังใจเรื่อยมา

  เม็มมะเห็นว่า ความทรงจำและมิตรภาพในวัยเด็กระหว่างเธอกับผองเพื่อนล้วนทรงคุณค่าหาที่เปรียบมิได้ กระนั้น เมื่อเธอตายแล้ว เธอจดจำอันใดมิใคร่จะได้ นอกจากเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวและเพื่อนพ้องน้องพี่ ซึ่งรวมถึงเรื่องที่ว่า ครั้งหนึ่งเธอเคยร้องขอให้จินตังกระทำบางอย่างให้ การที่เธอยังห่วงหาอาวรณ์เรื่องคำร้องขอดังกล่าวอยู่นั้นยังให้เธอไม่ไปผุดไปเกิด วันหนึ่งของฤดูร้อนในอีกสิบปีต่อมา เธอจึงปรากฏกายแก่จินตัง และวิงวอนให้เขาช่วยให้ความปรารถนาเช่นว่าของเธอได้สำเร็จลุล่วงลง

  เม็มมะในชีวิตหลังความตายยังคงแจ่มใสชื่นบานเช่นเคย และแม้ตายแต่เด็ก วิญญาณของเธอกลับเจริญวัยขึ้นโดยลำดับเสมือนหนึ่งมีชีวิต แต่ก็สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์อย่างเดียวกับในวันที่ตายเพียงชุดเดียวเรื่อยมา ผีเม็มมะนั้นเมื่อแสดงตัวต่อจินตังแล้วก็อาศัยอยู่บ้านเขาตลอดทั้งเรื่อง เธอมีกิจวัตรและสามารถตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมได้ดังมนุษย์ทุกประการ เป็นต้นว่า ไหว้เจ้า หุงหาและรับประทานอาหาร อาบน้ำ นอนหลับ เล่มเกม กลิ้งไปมาบนพื้น และแม้กระทั่งเจ็บเมื่อถูกดีดหน้าผาก

  เมื่อยังเป็น เม็มมะเอาใจใส่คนรอบข้างเสมอโดยเฉพาะจินตัง ในยามผู้อื่นเป็นทุกข์ก็ร้องไห้เป็นทุกข์ไปด้วย เมื่อตายแล้ว เธอก็ยังเป็นห่วงเป็นใยทุกคนมิเสื่อมคลาย แต่บางครั้งมากเกินควรจนจินตังว่า ให้นึกถึงทุกข์สุขของตัวเธอเองบ้าง เม็มมะนั้นไม่ถือสาเอาความเพื่อนในเรื่องอุบัติเหตุที่ยังให้เธอถึงแก่ความตาย และอโหสิทุกคน ทั้งยังหวังว่า จะได้กลับชาติมาเกิดร่วมโลกใบเดียวกับเพื่อน ๆ ทั้งหลายอีกหน

• นะรุโกะ อันโจ
• (安城 鳴子)

• อะนะรุ
• (あなる)

• ฮะรุกะ โทะมะสึ (Haruka Tomatsu)

  อะนะรุเป็นเพื่อนของจินตังและเม็มมะ เธอมักแสดงทีท่าเย็นชาต่อจินตังเมื่ออยู่ท่ามกลางหมู่คน แต่ใจจริงหลงรักและเป็นห่วงเป็นใยเขาจนหมดหัวใจ ในวัยเยาว์ อะนะรุสนิทกับเม็มมะมาก และเคยใฝ่ฝันว่า อยากเป็นคนเด่นคนดีเช่นเม็มมะ แม้ลึก ๆ แล้วอิจฉาเม็มมะที่สนิทสนมกับจินตังก็ตาม ครั้นโตขึ้น อะนะรุกลับปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกระแสสังคม ไม่รู้จักปฏิเสธสิ่งที่พึงปฏิเสธ และมักไหลไปตามลมปาก เธอยังมักเที่ยวเล่นเพลิดเพลินไปกับเพื่อนหญิงด้วยกันแม้ไม่ลงรอยกันในบางเรื่อง และมีแนวโน้มว่าจะถูกชักจูงออกนอกลู่นอกทาง ดีที่ได้เพื่อนร่วมกลุ่มสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติคอยเหนี่ยวรั้งไว้

  สิบปีหลังจากมรณกรรมของเม็มมะ อะนะรุเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายแห่งเดียวกับจินตังและเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขา เธอคอยนำการบ้านมาให้เขาถึงบ้านเพราะเขาไม่ยอมไปโรงเรียน และมักชี้แนะให้เขาปรับปรุงตัว แม้ไม่พึงใจในพฤติกรรมของเขา แต่เธอยังคงรักเขาอยู่มิวาย เมื่อมาหาเขาก็มักแต่งกายให้งดงามเสมอ เธอรับรู้ได้ถึงการกลับมาของเม็มมะ และขุ่นเคืองจินตังที่ยังมีใจให้เม็มมะไม่แปรเปลี่ยน กระนั้น ก็ไม่รีรอที่จะช่วยเหลือเม็มมะให้ได้สมปรารถนา

• อะสึมุ มะสึยุกิ
• (松雪 集)

• ยุกิอะสึ
• (ゆきあつ)

• ทะกะฮิโระ ซะกุไร (Takahiro Sakurai) (โต)

• อะซะมิ เซะโตะ (Asami Seto) (เด็ก)

  ยุกิอะสึเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของจินตังและเม็มมะ ทว่า ในกาลปัจจุบัน เขาจงเกลียดจงชังและดูแคลนจินตังเป็นอันมาก เขาจะโมโหโกรธาอย่างยิ่งเมื่อมีผู้เอ่ยถึงเม็มมะ และพยายามปิดบังอำพรางความรู้สึกคลุ้มคลั่งของตนต่อการตายของเม็มมะเสมอมา เขาเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายแห่งเดียวกับสึรุโกะ อันเป็นสถานศึกษาที่ผู้ลากมากดีมักเข้า และจินตังเคยใฝ่ฝันจะเข้าเรียนแต่สอบเข้าตก

  ยุกิอะสึเป็นหนุ่มรูปงามและสะโอดสะอง จึงได้รับความนิยมสูง เขาหลงรักเม็มมะมาก ครั้งเป็นเด็ก เขาสารภาพรักต่อเม็มมะแล้วมอบกิ๊บติดผมให้เป็นสื่อแทนใจ แต่เม็มมะมิได้ตอบประการใด เพราะกำลังวิ่งติดตามจินตังอยู่ เขาจึงน้อยใจและขว้างกิ๊บนั้นทิ้งในพงหญ้า ภายหลังเขาคิดถึงวันวานจึงไปซื้อกิ๊บลายเดียวกันมาเก็บไว้กับตัว ส่วนกิ๊บอันจริงนั้น สึรุโกะนำมาเก็บรักษาไว้ลับ ๆ ตั้งแต่นั้นจนทุกวันนี้

  อันที่จริง ยุกิอะสึมีพฤติกรรมประหลาด เขาแอบเก็บชุดกระโปงสีขาวตัวหนึ่งของเม็มมะไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้วนำออกมาสูดดมเป็นประจำ เมื่อเม็มมะล่วงลับไปแล้ว เขาก็มักแต่งเป็นเธอโดยสวมชุดกระโปรงและผมปลอมแล้วออกท่องเที่ยวไปในป่ายามวิกาล เพราะเขาโทษตนเองว่าเป็นเหตุให้เม็มมะถึงแก่กรรม เขาจึงบอกว่า เขาคนเดียวที่ควรถูกผีเม็มมะตามหลอกตามหลอน ภายหลัง เมื่อถูกจับได้ว่าแต่งเป็นหญิงแล้วเขาก็เลิกแต่ง

  ยุกิอะสึไว้วางใจอะนะรุมากกว่าใครเพื่อน เพราะเห็นว่า พวกตนทั้งคู่ต่างก็ไม่สมปรารถนาในความรักเสมือนกัน และด้วยเหตุนี้ เขาจึงถือว่า ตนกับอะนะรุเป็นดองกันทางจิตวิญญาณ (kindred spirits)

• ชิริโกะ สึรุมิ
• (鶴見 知利子)

• สึรุโกะ
• (つるこ)

• ซะโอะริ ฮะยะมิ (Saori Hayami)

  สึรุโกะเป็นเพื่อนของจินตังและเม็มมะ เธอมักทำหน้าที่เป็นผู้สังเกตการณ์อย่างสงบเสงี่ยมในกลุ่มสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติ สึรุโกะเป็นเด็กมีสติปัญญาเป็นเลิศ รู้จักเหตุและผล แต่เอาจริงเอาจังจนสุดโต่ง และเห็นแก่ตัวในบางโอกาส แม้เวลาผ่านไปหลายปี เธอและยุกิอะสึติดต่อกันใกล้ชิด ทั้งยังร่ำเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายที่เดียวกันด้วย เพราะทั้งสองมักไปไหนมาไหนด้วยกัน คนทั้งปวงจึงสำคัญว่าเป็นคู่รักกัน สำหรับสึรุโกะนั้นยินดีที่ถูกเข้าใจไปดังนั้น ด้วยว่าเธอมีใจปฏิพัทธ์ยุกิอะสึ

  ในทุกโมงยามที่ยุกิอะสึคลุ้มคลั่งเพราะโทษตนเองว่าเป็นเหตุให้เม็มมะถึงแก่ความตาย สึรุโกะจะคอยสอนให้เขาใช้เหตุผลและชี้แนวทางให้แก่เขา แม้รักเพื่อน แต่สึรุโกะก็มิตามใจเพื่อนในทางมิชอบ เมื่อเห็นว่า อะนะรุติดมิตรสหายจนนอกลู่นอกทาง เธอก็ตำหนิอะนะรุ ครั้งหนึ่ง สึรุโกะยอมรับต่ออะนะรุว่า เธอหลงรักยุกิอะสึ และยืนยันว่า เธอตระหนักดีว่าไม่มีทางที่เขาจะรักเธอตอบแทน เพราะเธอไม่สามารถเป็นดังเม็มมะหรือเอาชนะเม็มมะได้แม้สักน้อย

  เบื้องต้น สึรุโกะไม่ยินดียินร้ายเมื่อจินตังว่าเม็มมะกลับมา แต่ภายหลัง สึรุโกะได้ร่วมแรงร่วมใจกับคนอื่น ๆ ช่วยเหลือให้เม็มมะเพื่อนรักของเธอได้ไปสู่สุคติ

• เทะสึโด ฮิซะกะวะ
• (久川 鉄道)

• ปปโปะ
• (ぽっぽ)

• ทะกะยุกิ คนโด (Takayuki Kondō) (โต)
• อะกิ โทะโยะซะกิ (Aki Toyosaki) (เด็ก)

• อิทธิพล มามีเกตุ (โต)
• วิภาดา จตุยศพร (เด็ก)

  ปปโปะเป็นเพื่อนของจินตังและเม็มมะ ครั้งเยาว์วัย เขาเทิดทูนบูชาจินตังเป็นอันมาก เพราะเห็นว่าจินตังเป็นผู้กล้าตามอุดมคติของเขา เขายังมักชมจินตังทำนองว่า "ยอดไปเลย" (amazing) หรือ "เท่" (cool) เป็นต้น เขากล่าวว่า เขารู้สึกซาบซึ้งน้ำใจชาวสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติที่ยอมรับเขาเป็นเพื่อนและให้ร่วมเป็นสมาชิกด้วย เพราะเดิมทีเขามีบุคลิกลักษณะกะเล่อกะล่า น้อยคนจึงพอใจคบหาด้วย

  ปปโปะมีอุปนิสัยร่าเริงยิ้มแย้มแต่เจนชีวิต ในยามที่คนอื่น ๆ ทะเลาะเบาะแว้งกัน เป็นเขาที่คอยคลี่คลายสลายความขุ่นหมองนั้น ภายหลังเขาลาออกจากโรงเรียน เพราะมุ่งหวังเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วโลก เขาทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยงานนอกเวลา และไม่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่ง เมื่ออยู่ในประเทศก็พำนัก ณ ตูบกลางป่าซึ่งกลุ่มสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติเคยใช้เป็นที่ประชุมกัน ทั้งนี้ เพราะเขามิอาจลืมวันวานที่เคยอยู่ร่วมกับผองเพื่อน และยังหวังว่า สักวันหนึ่ง กลุ่มสุดยอดบัสเตอร์แห่งสันติจะได้รวมตัวกันอีกครั้ง เมื่อจินตังบอกเขาว่า สามารถเห็นและพูดคุยกับผีเม็มมะได้ เขาก็เชื่อโดยสนิทใจและไม่รอช้าที่จะให้ความร่วมมือ

  ท้องเรื่องในภายหลังเปิดเผยว่า ภายใต้รอยยิ้มพิมพ์ใจ ปปโปะซ่อนเร้นความรู้สึกผิดอย่างหนักหนาสาหัสที่มีส่วนในมรณกรรมของเม็มมะเอาไว้