เกมดังกล่าวมีนักมวยปล้ำหกคน ได้แก่ ฮัลก์ โฮแกน, อ็องเดรเดอะไจแอนต์, "มาโชแมน" แรนดี ซาเวจ, "เดอะมิลเลียนดอลลาร์แมน" เท็ด ดีบีอาซี, แบม แบม บิเกโลว์ และเดอะฮ็องกีทองก์แมน นักมวยปล้ำทุกคนมีท่าที่จำกัด ซึ่งประกอบด้วยการยืนต่อยและเตะขั้นพื้นฐาน, การโขกหัว, การวิ่งโจมตี, ออกตัวจากเทิร์นบักเคิล (ซึ่งอ็องเดรเดอะไจแอนต์ และแบม แบม บิเกโลว์ ไม่สามารถกระทำได้) และบอดีสแลม (ซึ่งแบม แบม บิเกโลว์ และฮ็องกีทองก์แมน ไม่สามารถกระทำได้) นักมวยปล้ำทุกคนยังมี "การโจมตีกลับหลัง" ที่สามารถใช้กับคู่ต่อสู้ที่ยืนอยู่ข้างหลังได้ (โดยปกติจะเป็นหมัดกลับหลัง) ส่วนบรรดาท่านั้นได้รับการปรับให้เหมาะกับนักมวยปล้ำแต่ละคน (เช่น แรนดี ซาเวจ ใช้การฟันศอกแทนการชก ในขณะที่แบม แบม บิเกโลว์ มีการโจมตีสองครั้งแทนที่จะเป็นครั้งเดียว) นอกจากนี้ ยังเป็นที่น่าสังเกตว่ามีเพียงฮัลก์ โฮแกน เท่านั้นที่สามารถบอดีสแลมอ็องเดรเดอะไจแอนต์ที่มีร่างใหญ่โตได้ บรรดานักมวยปล้ำไม่สามารถออกจากเวทีได้และสามารถกระทำเทิร์นบักเคิลโจมตีแได้จากสองมุมล่างเท่านั้น และบางครั้ง ในขณะที่นักมวยปล้ำกำลังถูกทารุณกรรม ตัวเขาจะเปลี่ยนเป็นสีแดง ซึ่งแสดงถึงความโกรธ ซึ่งนักมวยปล้ำที่ "โกรธ" สามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่าปกติขณะอยู่ในสถานะนี้ รวมถึงในบางครั้ง ในระหว่างการแข่ง จะมีไอคอนปรากฏบนหน้าจอที่นักมวยปล้ำสามารถเก็บเพื่อเพิ่มพลังชีวิตได้ บรรดาไอคอนนี้มีลักษณะเฉพาะตัวสำหรับนักมวยปล้ำแต่ละคน (เช่น ของฮ็องกีทองก์แมนดูเหมือนกีตาร์, ของอ็องเดรดูเหมือนเท้าใหญ่ ในขณะที่ของฮัลก์ โฮแกน ดูเหมือนไม้กางเขน) และไม่สามารถใช้แทนกันได้ (นักมวยปล้ำจะรับได้เฉพาะไอคอนของตัวเองเท่านั้น)

ผู้เล่นสามารถเล่นแมตช์อุ่นเครื่องเดี่ยว (ผู้เล่นหนึ่งคนปะทะคอมพิวเตอร์ หรือผู้เล่นสองคนแบบตัวต่อตัว) หรือแบบทัวร์นาเมนต์ก็ได้ โดยในทัวร์นาเมนต์ผู้เล่นเดี่ยว ผู้เล่นเลือกนักมวยปล้ำหนึ่งคน และต้องชนะอีกห้าคนในการแข่งเพื่อคว้าแชมป์ ส่วนในทัวร์นาเมนต์ที่มีนักมวยปล้ำที่ผู้เล่นควบคุมตั้งแต่สองคนขึ้นไป (สามารถเล่นได้สูงสุดหกคน) นักมวยปล้ำแต่ละคนจะต้องเผชิญหน้ากับนักมวยปล้ำคนอื่น ๆ หนึ่งครั้ง (รวมการแข่งทั้งหมดสิบห้าแมตช์) เมื่อสิ้นสุดทัวร์นาเมนต์ นักมวยปล้ำที่มีสถิติดีที่สุดจะเป็นผู้ชนะการแข่งชิงแชมป์ดังกล่าว และในกรณีที่เสมอกัน นักมวยปล้ำในกลุ่มที่ได้รับชัยชนะเร็วที่สุดในระหว่างทัวร์นาเมนต์จะได้รับการประกาศให้เป็นผู้ชนะ