ดนตรีดั๊บ (อังกฤษ: dub music) เป็นแนวเพลงที่แยกออกจากเร้กเก้ในทศวรรษที่ 1960 และถูกจัดเป็นแนวเพลงย่อย แม้ว่าจะได้มีการพัฒนาจนต่างไกลจากดนตรีเร้กเก้ ส่วนใหญ่เพลงในแนวดนตรีนี้ประกอบด้วยเพลงบรรเลงที่ถูกริมิกซ์ให้ยาวขึ้นในการบันทึกเสียง[1] ซึ่งมีความสำคัญในการจัดการ การก่อร่างบันทึกเสียง ปกติจะการเอาเสียงร้องที่มีอยู่ออกจากชิ้นงานเพลงและเน้นส่วนกลองและเบส และเทคนิคอื่น ๆ ได้แก่การเพิ่มเสียงไดนามิก และเอฟเฟกต์อื่น ๆ เช่น เอ็กโค รีเวิร์บ พาโนรามิกดีเลย์ (การใช้ดีเลย์ในระหว่างสองช่องเสียง) มีการนำเสียงร้องหรือเพลงบรรเลงเวอร์ชันเก่าและงานเพลงอื่นบางส่วนมาอัดเสียงทับใหม่เป็นบางครั้ง