หมวดฤกษ์ (ฤกษ์ล่าง) [1] หมายถึงชื่อฤกษ์ที่บรรยายความเป็นไปของดาวนักขัตฤกษ์ (ฤกษ์บน) [2] มีทั้งหมด ๙ ฤกษ์ ดังนี้

๑. ทลิทโท - ผู้ขอ คนยากจนเข็ญใจ นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการสู่ขอและทวงหนี้

๒. มหัทธโน - ผู้มีทรัพย์มาก เศรษฐี นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการเปิดกิจการเกี่ยวกับการเงิน

๓. โจโร - ผู้ปล้น ผู้แย่งชิง นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการออกปล้นค่ายหรือโจมตี ตลอดจนใช้ในกิจการทหาร

๔. ภูมิปาโล - ผู้รักษาแผ่นดิน ผู้เป็นใหญ่ นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการวางเสาหลักเมือง หรือกระทำการที่ต้องการความมั่นคง

๕. เทศาตรี หรือเวสิโย - พ่อค้าแม่ค้า นิยมใช้ฤกษ์นี้เปิดท่าเรือและกิจการการค้า ตลอดจนทำการที่ต้องให้คนเข้าออกมาก

๖. เทวี - นางผู้เป็นใหญ่ นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการทำกิจการที่เกี่ยวกับความสวยงามและสงบสุข

๗. เพชฌฆาต - ผู้ฆ่า นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการทำกิจการที่ใช้ความเฉียบขาด หรือใช้ปลุกเสกเครื่องราง

๘. ราชา - ผู้เป็นใหญ่ นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการทำกิจการที่ต้องการความมั่นคง

๙. สมโณ - พระ นิยมใช้ฤกษ์นี้ในการบวช การเข้าหาความสงบ

หมวดฤกษ์ทั้ง ๙ นี้ จะกำหนดให้กับดาวนักษัตรตั้งแต่ทลิทโทไปเรื่อย ๆ จนครบเก้ากลุ่มดาว แล้วก็กลับมาวนทลิทโทอีกทีหนึ่ง ซึ่งจะครบสามรอบพอดีที่เรวดี เมื่อเวลาจะให้ฤกษ์หรือพยากรณ์บุคคล โหรจะพิจารณาว่าดวงจันทร์และลัคนาในขณะเวลาฤกษ์หรือเวลาเกิดนั้นอยู่ตรงดาวนักษัตรใด และมีหมวดฤกษ์เป็นแบบใด จากนั้นจึงจะสามารถตัดสินลักษณะบุคคลโดยคร่าว ๆ หรือพิจารณาให้หรือห้ามฤกษ์ในเวลานั้น ๆ ได้

อย่างไรก็ตาม คำอธิบายข้างต้นเป็นเพียงแนวทางการนำฤกษ์ไปใช้งานเท่านั้น ในความเป็นจริงต้องตรวจสอบรายละเอียดดวงฤกษ์นั้นอีกมากจึงจะสามารถกำหนดฤกษ์ทำการให้กิจการใดกิจการหนึ่งได้ หรือแม้แต่ต้องพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างภพต่าง ๆ ตลอดจนความเป็นคุณโทษของดาวก่อนพยากรณ์ชีวิต