วิวัฒนาการการสะสมตัว ของ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี

ลักษณะของตะกอนทรายที่พบบริเวณตอนล่างของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ม การพัดพามาโดยแม่น้ำมิสซิสซิปปี้เป็นหลัก วิวัฒนาการการสะสมตัวของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ เกิดจากการกวัดแกว่งของแม่น้ำมิสซิสซิปปี ทำให้เกิดการพัฒนาของลิ้นเปลี่ยนไปมาตามการกวัดแกว่งของทางน้ำ ประกอบกันการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลในอดีต ซึ่งการสะสมตัวของตะกอนในบริเวณนี้เริ่มเกิดขึ้นมามากกว่าหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว

การสะสมตัวของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเกิดการสะสมตัวตั้งแต่ในยุคน้ำแข็งยุคสุดท้าย ในช่วงยุคไพลสโตซีน ซึ่งในยุคดังกล่าวระดับน้ำทะเลลดลงจากระดับปัจจุบันถึง 130 เมตร ทำให้เกิดการสะสมตัวของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไกลจากชายฝั่งปัจจุบันอย่างมาก ต่อมาเมื่อระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ทำให้น้ำแข็งค่อยๆละลาย ทำให้เกิดการสะสมตัวของตะกอนช่วงที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น และเข้าสู่ยุคปลายของไพลสโตซีนที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด ทำให้เกิดการสะสมตัวของตะกอนอีกชุดหนึ่งในช่วงระดับน้ำทะเลสูง จนเข้าสู่ช่วงปัจจุบัน

วิวัฒนาการการเปลี่ยนแปลงของลิ้นในดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี

การสะสมตัวในช่วงที่มีการเพิ่มขึ้นของน้ำทะเล

การสะสมตัวในช่วงเวลาที่มีการเพิ่มขึ้นของน้ำทะเลเกิดในช่วงที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงในช่วงปลายของยุคไพลสโตซีน ทำให้เกิดการสะสมตัวของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ 3 ลิ้นซ้อนทับกัน คือ Outer Shoal, Maringouin และ Teche ตามการกวัดแกว่งของแม่น้ำในแต่ละช่วงเวลา เนื่องจากผลของการเพิ่มขึ้นของน้ำทะเล และการทรุดตัวของพื้นที่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมจากน้ำหนักของตะกอนน้ำพาที่มีอย่างมหาศาล จึงทำให้ตะกอนลิ้นแรกจมตัวและถูกปิดทับด้วยลิ้นถัดไปที่เกิดจากการกวัดแกว่งของทางน้ำไปทางใหม่

การสะสมตัวของตะกอนที่ได้ เป็นการสะสมพอกเข้าไปในทะเล และไล่ขนาดเล็กจากข้างล่างขึ้นไปสู่ตะกอนขนาดใหญ่ด้านบน จากนั้นถูกปิดทับด้วยตะกอนทรายที่เป็นผลจากการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล

การสะสมตัวในช่วงที่ระดับน้ำทะเลสูง

การสะสมตัวในช่วงเวลานี้เกิดขึ้นหลังจากที่ระดับน้ำทะเลขึ้นสูงสุดหลังจากช่วงปลายของยุคไพลสโตซีนจนถึงปัจจุบัน ทำให้เกิดการสะสมตัวของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอีก 3 ลิ้นจน คือ Saint Bernard, Lafourche และ Modern โดยเป็นการกวัดแกว่งของทางน้ำเช่นเดียวกันกับในช่วงที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น

การสะสมตัวของตะกอนที่ได้เป็นการสะสมตัวพอกขึ้นด้านบน แสดงการไล่ขนาดของตะกอนจากเล็กไปใหญ่ จากด้านล่างขึ้นด้านบน และได้ชั้นของถ่านหินที่หนามากปิดทับในส่วนที่ราบลุ่มน้ำขัง

ใกล้เคียง

ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดี ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโอคาวังโก ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำดานูบ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโอริโนโก