คำว่าดีกัน (deacon) มาจากคำภาษากรีก diakonos ซึ่งแปลว่า ผู้รับใช้ คัมภีร์ไบเบิลระบุว่าเมื่อคริสตชนมีจำนวนมากขึ้น เหล่าอัครทูตเห็นสมควรให้มีการเลือกคริสตชน 7 คนเพื่อมาช่วยงานคริสตจักร และจะได้เป็นการแบ่งเบาภาระของอัครทูตด้วย ในที่สุดจึงมีการเลือกบุรุษ 7 คน ได้แก่ นักบุญสเทเฟน ฟีลิป โปรโครัส นิคาโนร์ ทิโมน ปารเมนัส และนิโคเลาส์ เป็นผู้ช่วยงานคริสตจักร จึงถือว่าเป็นดีกันรุ่นแรกในคริสต์ศาสนา อัครทูตก็ได้รับรองบุคคลทั้งเจ็ดนี้โดยการทำพิธีปกมือบนศีรษะ[3] (กจ. 6:1-6)

นักบุญเปาโลยังระบุคุณสมบัติของดีกันไว้ในจดหมายของท่านที่มีไปถึงนักบุญทิโมธี ว่าดีกันต้องเป็นคนเอาการเอางาน ไม่ปลิ้นปล้อน ไม่ขี้เมา ไม่ขี้โลภ ถ้าเป็นหญิงก็ต้องไม่ใส่ร้ายผู้อื่น รู้จักประมาณตน ซื่อสัตย์ ผู้ชายต้องมีภรรยาเดียว ปกครองบุตรและบ้านของตนได้เรียบร้อยดี[4]