ในอาคารสูง ส่วนนอกของอาคารมักถูกสร้างขึ้นจากการยึดไว้กับพื้นคอนกรีตแผ่นแบน เช่น ระบบโครงสร้างผนังกระจก และระบบกำแพงคอนกรีตหล่อสำเร็จ ดังนั้นด้านหน้าของอาคารอาจจำเป็นต้องได้รับการจัดระดับความทนไฟ เพื่อลดโอกาสที่เปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่ ณ อาคารหนึ่งจะลุกลามไปยังอีกอาคารหนึ่ง ในกรณีที่อาคารสูงสองอาคารตั้งอยู่ใกล้กัน[4]

โดยทั่วไปแล้ว ระบบด้านนอกอาคารที่ยึดไว้กับคอนกรีตแบนหล่อสำเร็จ จะถูกทำขึ้นจากอะลูมิเนียมหรือเหล็กกล้าไร้สนิม ซึ่งในช่วงหลัง ๆ มานี้ก็ปรากฏการใช้วัสดุราคาแพงอย่างไทเทเนียมด้วยเช่นกัน แต่ไม่เป็นที่นิยมมากนักเนื่องจากต้นทุนที่สูงและมักจะเกิดการตกสีบริเวณปลายขอบ

ส่วนการออกแบบมักคำนึงถึงระบบป้องกันอัคคีภัยด้วยอยู่เสมอ แม้ว่าจะไม่ได้รับการจัดระดับความทนไฟก็ตาม เนื่องอะลูมิเนียมสามารถหลอมเหลวที่อุณหภูมิ 660 องศาเซลเซียส (1,220 องศาฟาเรนไฮต์) ได้โดยง่ายแม้เพลิงเพิ่งจะลุกไหม้ไปได้ไม่นาน ดังนั้นยังต้องมีการคำนึงถึงวัสดุป้องกันการลามไฟบริเวณรอยต่อของอาคารอีกด้วย ทั้งนี้การติดตั้งระบบหัวกระจายน้ำดับเพลิงอัตโนมัติก็เป็นอีกตัวแปรหนึ่งที่มีผลกระทบอย่างมากต่อระบบป้องกันอัคคีภัยของอาคารที่มีโครงสร้างผนังกระจกด้วยเช่นกัน

นอกจากนี้แล้ว กฎหมายควบคุมอาคารยังได้กำหนดอัตราร้อยละของพื้นที่หน้าต่างต่อพื้นที่กำแพงส่วนนอกอาคาร และในบางครั้งผู้ออกแบบอาจเลือกใช้หน้าต่างและประตูทนไฟเพื่อคงระดับความทนไฟของกำแพงผนังไว้อีกด้วย