ตระกูลภาษามายา
ตระกูลภาษามายา

ตระกูลภาษามายา

ตระกูลภาษามายา เป็นตระกูลของภาษาที่พูดกันในมีโซอเมริกาและทางตอนเหนือของอเมริกากลาง พูดโดยชาวมายาอย่างน้อย 6 ล้านคน ส่วนใหญ่อยู่ในกัวเตมาลา เม็กซิโก เบลีซ และฮอนดูรัส ใน ค.ศ. 1996 กัวเตมาลาได้รับรองภาษาตระกูลมายา 21 ภาษาด้วยชื่ออย่างเป็นทางการ[2] และเม็กซิโกรับรองอีกแปดภาษาภายในอาณาเขตของประเทศ[notes 1]ตระกูลภาษามายาเป็นหนึ่งในตระกูลภาษาที่ได้รับการศึกษามากที่สุดในทวีปอเมริกา ภาษามายาสมัยใหม่สืบทอดมาจากภาษามายาดั้งเดิมซึ่งคาดว่าพูดกันมาอย่างน้อย 5,000 ปีมาแล้ว ภาษามายาดั้งเดิมแตกสาขาออกเป็นอย่างน้อยหกสาขา ได้แก่ Huastecan, Quichean, Yucatecan, Qanjobalan, Mamean และ Chʼolan-Tzeltalan โดยได้รับการสืบสร้างขึ้นใหม่บางส่วนตามระเบียบวิธีเปรียบเทียบในสมัยก่อนโคลัมบัสของประวัติศาสตร์มีโซอเมริกา ภาษาตระกูลมายาบางภาษาเขียนด้วยอักษรมายาซึ่งเป็นตัวหนังสือคำ อักษรนี้เป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมัยคลาสสิกของอารยธรรมมายา (ประมาณ ค.ศ. 250–900) คลังของจารึกมายาที่ยังหลงเหลืออยู่มากกว่า 5,000 จารึกบนอาคาร อนุสาวรีย์ เครื่องปั้นดินเผา และหนังสือพับจากกระดาษเปลือกไม้[3] ร่วมกับวรรณกรรมมากมายในภาษาตระกูลมายาที่เขียนด้วยอักษรละตินหลังจากถูกสเปนยึดครอง เป็นพื้นฐานความเข้าใจของประวัติศาสตร์สมัยก่อนโคลัมบัสในทวีปอเมริกาในปัจจุบัน

ตระกูลภาษามายา

กลอตโตลอก: maya1287[1]
การจําแนกทางภาษาศาสตร์: หนึ่งในตระกูลภาษาหลักของโลก
ISO 639-2 / 5: myn
กลุ่มย่อย:
ภาษาดั้งเดิม: มายาดั้งเดิม
ภูมิภาค: มีโซอเมริกา: ตอนใต้ของเม็กซิโก; กัวเตมาลา; เบลีซ; ภาคตะวันตกของฮอนดูรัสและเอลซัลวาดอร์; ประชากรผู้ลี้ภัยและผู้ย้ายถิ่นขนาดเล็กโดยเฉพาะในสหรัฐและแคนาดา

ใกล้เคียง

ตระกูลชินวัตร ตระกูลจิราธิวัฒน์ ตระกูลเจียรวนนท์ ตระกูลภาษาขร้า–ไท ตระกูลบุนนาค ตระกูลเจ้าเจ็ดตน ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ตระกูลอักษรพราหมี ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต ตระกูลล่ำซำ