ตลาดหลักทรัพย์ร็อคกี (Rocky stock exchange) ก่อตั้งขึ้นโดยเปรมจันท์ โรยจันท์ (Premchand Roychand)[6] นักธุรกิจผู้มีอิทธิพลในบอมเบย์เมื่อศตวรรษที่ 19 เขาทำกำไรมหาศาลได้จากธุรกิจการซื้อขายหลักทรัพย์ (stockbroking business) และกลายมาเป็นที่รู้จักในชื่อ ราชาฝ้าย (Cotton King), ราชาทองคำแท่ง (Bullion King) หรือ บิ๊กบูลล์ (Big Bull) นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ก่อตั้งของสมาคมผู้ถือหุ้นและนักเล่นหุ้นพื้นเมือง (Native Share and Stock Brokers Association) หน่วยงานที่ปัจจุบันรู้จักในชื่อของบีเอสอี (BSE)[7]

สถานที่แรกที่เป็นที่นัดพบกันของนักเล่นหุ้นในยุคทศวรรษ 1850s คือบริเวณใต้ต้นไทรหน้าศาลาว่าการบอมเบย์ ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสวนสาธารณะฮอร์เนมานเซอร์เคิล (Horniman Circle) หนึ่งทศวรรษถัดมา เหล่าบรรดานายหน้าได้ย้ายไปนัดพบกันที่ใต้ต้นไทรที่แยกบนถนนเมโดวส์ (Meadows Street) ซึ่งในขณะนั้นชื่อว่าถนนเอสพลานาด (Esplanade Road) ปัจจุบันคือถนนมหาตมะ คานธี (Mahatma Gandhi Road) ด้วยจำนวนผู้เกี่ยวข้องเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ในที่สุดเมื่อปี 1874 บรรดานายหน้าได้จัดตั้งสถานที่ถาวรขึ้นบนนถนนที่ตั้งชื่อว่า ถนนดะลาล (Dalal Street) (แปลว่าถนนนายหน้า; Brokers' Street)

ตลาดหลักทรัพย์อินเดียถือว่าเป็นตลาดหลักทรัพย์ที่เก่าแก่ที่สุดในทวีปเอเชีย[8] ย้อนไปในปี 1855 ซึ่งมีผู้เล่นหุ้นจำนวน 22 คน[9] รวมตัวกันใต้ต้นไทรหน้าศาลาว่าการนครมุมไบ และมีการย้ายสถานที่ไปมาตามจำนวนผู้คนที่เพิ่มขึ้น จนท้ายที่สุดได้เลือกสถานที่ทำการถาวรในปี 1874 ที่ถนนดะลาล (Dalal Street) และกลายมาเป็นองค์กรอย่างเป็นทางการภายใต้ชื่อ "สมาคมผู้ถือหุ้นและนักเล่นหุ้นพื้นเมือง" ("The Native Share & Stock Brokers Association") ในปี 1875

เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 1957 บีเอสอีได้กลายเป็นตลาดหลักทรัพย์แห่งแรกที่รัฐบาลอินเดียรับรองภายใต้ Securities Contracts Regulation Act ต่อมาในปี 1980 ตลาดหลักทรัพย์ได้ย้ายไปทำการในอาคารตลาดหลักทรัพย์บอมเบย์ หรือชื่อปัจจุบันคือ อาคารพีโรซ จีจีภาย ทาวเวอรส์ (Phiroze Jeejeebhoy Towers)[10] บนถนนดะลาล (Dalal Street) ย่านฟอร์ต (Fort precinct)