ตัวรับแอมพา เป็นตัวรับหรือ
รีเซพเตอร์ (receptor) สำหรับ
สารสื่อประสาทกลูตาเมทชื่อตัวรับแอมพานี้เกิดจากที่สาร
แอมพาสามารถจับตัวรับนี้ได้ด้วย ตัวรับนี้เป็นตัวรับชนิดที่ไม่ใช่ตัวรับเอ็นเอ็มดีเอที่จับอยู่กับ
ช่องไอออน (ion channel) ตัวรับแอมพามีหน้าที่หลัก คือ ถ่ายทอดสัญญาณไซแนปติกทรานสมิชชั่นชนิดเร็ว (fast synaptic transmission) ใน
ระบบประสาทส่วนกลาง (ซีเอ็นเอส) ตัวรับแอมพา ประกอบด้วย
หน่วยย่อย (subunit) 4 ชนิด คือ
กลูอาร์1 (GluR1) ,
กลูอาร์2 (GluR2) ,
กลูอาร์3 (GluR3) และ
กลูอาร์4 (GluR4) ในตัวรับหนึ่งๆ เกิดขึ้นจากหน่วยย่อยเหล่านี้รวมกันสี่หน่วยที่เรียกว่า
เตตระเมอร์ (tetramer) ส่วนใหญ่แล้วตัวรับแอมพามักเป็นชนิดที่เกิดจากกลูอาร์1 ทั้งสี่หน่วย หรือเกิดจากกลูอาร์4 ทั้งสี่หน่วย ซึ่งเรียกว่า
โฮโมเตตระเมอร์ (homotetramer) หรือชนิดที่เกิดจากกลูอาร์2 สองหน่วยและกลูอาร์3 สองหน่วยตัวรับแอมพามีโครงสร้างที่พาดผ่าน
เยื่อหุ้มเซลล์ (transmembrane domain) แบ่งออกเป็น 4 ส่วน โดย
ปลายด้านเอ็น ( N-terminus) อยู่ภายนอกเซลล์ ส่วน
ปลายด้านซี (C-terminus) อยู่ภายในเซลล์เนื่องจากตัวรับแอมพาประกอบด้วยสี่หน่วยย่อยและในแต่ละหน่วยย่อยนั้น
สารอะโกนิสต์สามารถจับได้หนึ่งตำแหน่ง ดังนั้นตัวรับแอมพาหนึ่งตัวจะมีสารอะโกนิสต์มาจับได้ทั้งหมดสี่โมเลกุล ทั้งนี้ช่องไอออนจะเปิดได้เมื่อสารอะโกนิสต์มาจับที่ตัวรับตั้งแต่สองหน่วยย่อยขึ้นไป ทั้งนี้ไอออนที่สามารถผ่านตัวรับแอมพาเข้าไปในเซลล์ประสาทได้ คือ
ไอออนแคลเซียม ไอออนโซเดียม ไอออนโพแทสเซียม โดยเกิดจากการทำงานของหน่วยย่อยกลูอาร์2