ตัวสะสม (อังกฤษ: accumulator) ในหน่วยประมวลผลกลางของคอมพิวเตอร์ คือเรจิสเตอร์ชนิดหนึ่งที่เก็บค่าผลลัพธ์จากการคำนวณเลขคณิตและตรรกะในระหว่างการทำงานถ้าคอมพิวเตอร์ไม่มีเรจิสเตอร์อย่างเช่นตัวสะสม ผลลัพธ์ของการคำนวณแต่ละชนิด (บวก คูณ เลื่อน ฯลฯ) จำเป็นต้องเขียนไปที่หน่วยความจำหลัก ซึ่งบางทีก็เพียงแค่อ่านค่ากลับมาอีกครั้งเพื่อใช้ในการดำเนินการถัดไป การเข้าถึงหน่วยความจำหลักนั้นช้ากว่าการเข้าถึงเรจิสเตอร์อย่างเช่นตัวสะสม เพราะว่าเทคโนโลยีที่ใช้ในหน่วยความจำหลักทำงานได้ช้ากว่า (แต่ถูกกว่า) ที่ใช้ในเรจิสเตอร์ ระบบคอมพิวเตอร์อิเล็กทรอนิกส์ยุคแรก ๆ จึงแบ่งเป็นสองกลุ่มคือ กลุ่มที่มีตัวสะสมกับกลุ่มที่ไม่มีตัวสะสมระบบคอมพิวเตอร์สมัยใหม่มักจะมีเรจิสเตอร์สำหรับจุดประสงค์ทั่วไปหลายตัวที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะสม และศัพท์คำนี้ก็ไม่เป็นรู้จักกันอย่างเมื่อก่อน อย่างไรก็ตาม หน่วยประมวลผลสำหรับจุดประสงค์พิเศษจำนวนหนึ่งยังคงใช้ตัวสะสมเดี่ยวในการทำงาน เพื่อทำให้การออกแบบง่ายขึ้น