ฮูริน เป็นมนุษย์ชาวเอไดน์แห่งตระกูลฮาดอร์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ ซึ่งครองแว่นแคว้นดอร์-โลมิน มีน้องชายชื่อ ฮูออร์ ฮูรินแต่งงานกับมอร์เวน และมีบุตรชายคนโตคือ ทูริน บุตรสาวคนเล็กคือ อัวร์เวน แว่นแคว้นดอร์-โลมินเป็นแผ่นดินศักดินาที่ฟิงโกลฟินกษัตริย์เอลฟ์มอบให้แก่ตระกูลฮาดอร์ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือใกล้กับอาณาจักรของมอร์ก็อธ จึงได้รับผลกระทบจาก "ลมหายใจปีศาจ" อัวร์เวนกับเด็กๆ ชาวมนุษย์จำนวนมากต้องเสียชีวิต ต่อมาชาวฮาดอร์ยกทัพเข้าร่วมรบในสงครามเนียนายธ์อาร์นอยดิอัด กับทัพเอลฟ์ แต่แตกพ่ายยับเยิน ฮูรินถูกมอร์ก็อธจับตัวไปได้ เพื่อเค้นถามความลับที่ซ่อนตัวของอาณาจักรกอนโดลิน ที่ฮูรินกับฮูออร์เคยไปเยือนเมื่อสมัยยังเด็ก แต่ฮูรินไม่ยอมจึงถูกมอร์ก็อธสาปแช่งทั้งตระกูล

แคว้นดอร์-โลมินตกเป็นเชลยสงครามให้กับพวกอีสเตอร์ลิงที่เป็นสมุนของมอร์ก็อธ มอร์เวนจึงลอบส่งตัวทูรินให้หนีไปยังอาณาจักรโดริอัธของกษัตริย์ธิงโกล ทูรินเติบโตขึ้นในดินแดนของพวกเอลฟ์ แต่ก็คิดถึงแม่และแผ่นดินเกิดอยู่ตลอด วันหนึ่งทูรินเกิดเหตุวิวาทกับเอลฟ์ที่ปรึกษาคนหนึ่งของธิงโกลที่เกลียดชังชาวมนุษย์ ชื่อซายรอส แล้วเกิดอุบัติเหตุทำให้ซายรอสเสียชีวิต ทูรินจึงหนีออกจากอาณาจักรโดริอัธเพราะความกดดันที่ต้องอยู่เป็นผู้ลี้ภัย และไม่ต้องการรับการอภัยโทษ เขาไปอยู่กับพวกโจรในป่า เที่ยวปล้นชิงบ้านเรือนผู้คน เมื่อธิงโกลทราบเรื่องก็ส่งคนออกตามหา แต่ไม่มีใครหาทูรินพบเลย

ทูรินได้ขึ้นเป็นหัวหน้าโจร แล้วพาพวกโจรออกตระเวนไปในป่า พยายามไม่เข้าไปปล้นชิงชาวบ้านอีก ระหว่างนี้เอง เบเล็ก จอมธนู นายทัพเอลฟ์ซึ่งเป็นสหายสนิทของทูริน และได้ออกติดตามหาทูรินด้วยอย่างไม่ลดละ ได้ติดตามมาจนทัน เขาพยายามเกลี้ยกล่อมให้ทูรินกลับไปโดริอัธด้วยกัน และช่วยป้องกันชาวบ้านจากการรุกรานของพวกออร์ค แต่ทูรินไม่ยินยอม เบเล็กจึงกลับไปยังชายแดนด้านเหนือเพื่อเข้าร่วมกับกองทัพเอลฟ์ปราบพวกออร์ค ส่วนทูรินก็พาคณะโจรเร่ร่อนต่อไป

วันหนึ่งคณะโจรจับตัวคนแคระค่อมชื่อ มีม ได้ และบังคับให้มอบที่อยู่เป็นการไถ่ตัว มีมจึงพาพวกโจรไปอยู่ด้วยกันบนเขาอะมอนรูธ พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขชั่วเวลาหนึ่ง จนกระทั่งฤดูหนาวอันโหดร้ายมาถึง เบเล็กก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเสบียง และได้ช่วยรักษาพยาบาลคนเจ็บป่วย เบเล็กนำเอาหมวกเกราะมังกรแห่งฮาดอร์มามอบให้ทูรินด้วย หลังจากนั้นทั้งสองได้ร่วมกันสร้างกองทัพต่อต้านมอร์ก็อธ บรรดาคนเร่ร่อนหรือทหารหนีทัพในแถบนั้นก็พากันมาเข้าร่วมจนกลายเป็นกองทัพใหญ่

แต่คนแคระมีมไม่ชอบเอลฟ์ เขาจึงทรยศโดยการยอมตกลงกับพวกออร์ค พาทัพออร์คลอบมาโจมตีอะมอนรูธ ทัพโจรของทูรินแตกพ่ายตายหมด ทูรินถูกพวกออร์คจับตัวไป ส่วนเบเล็กถูกทิ้งเอาไว้ ทว่าสหายโจรคนหนึ่งช่วยเบเล็กไว้ได้ก่อนที่ตัวเองจะสิ้นชีพ ส่วนมีมหนีไปด้วยความกลัว

เบเล็กออกเดินทางติดตามค้นหาทูริน ระหว่างทางได้พบกับเอลฟ์แห่งนาร์โกธรอนด์ ชื่อ กวินดอร์ ซึ่งถูกจับตัวไปเป็นทาสในอังก์บันด์แต่หนีออกมาได้ ทั้งสองตามไปช่วยทูรินออกมาจากค่ายออร์ค แต่ทูรินที่ถูกทรมานมาอย่างหนักจนแทบสิ้นสติ เข้าใจผิดไปว่าผู้มาช่วยจะเข้ามาทำร้ายตัว จึงพลั้งมือสังหารเบเล็กไปด้วยความเข้าใจผิด โดยใช้ดาบอังกลาเฅลของเบเล็กนั่นเอง

กวินดอร์พาทูรินผู้หัวใจแหลกสลายกลับไปยังนาร์โกธรอนด์ด้วยกัน เขาได้รับการต้อนรับอย่างดี ทั้งด้วยชาติตระกูลและฝีมือรบอันแข็งแกร่ง ไม่นานทูรินก็กลายเป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์โอโรเดร็ธ เจ้าผู้ครองนาร์โกธรอนด์ ทั้งยังกุมหัวใจของฟินดุยลัสพระราชธิดาไว้ด้วย ดาบอังกลาเฅลได้ถูกตีขึ้นใหม่เป็นดาบสีดำสนิท ทูรินเรียกชื่อมันว่า กัวร์ธัง และผู้คนก็พากันเรียกทูรินว่า จอมดาบดำ เขานำทัพออกสู้กับพวกออร์คหลายครั้ง ชื่อเสียงของจอมดาบดำก็ลือเลื่องไปทั่ว จนดินแดนทั่วไปกลับสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง

แต่ทูรินเป็นคนหุนหันใจร้อน เขาเสนอให้ทัพนาร์โกธรอนด์ต่อสู้กับมอร์ก็อธอย่างเปิดเผย แทนที่จะมัวซุ่มโจมตีอยู่ และให้สร้างสะพานใหญ่ทอดข้ามแม่น้ำนาร็อกไปถึงประตูแห่งเฟลากุนด์ กวินดอร์พยายามคัดค้านแต่ไม่มีใครเชื่อฟังเขาเลย

ในที่สุดทัพนาร์โกธรอนด์ก็ถูกมอร์ก็อธบดขยี้จนสิ้น โอโรเดร็ธและกวินดอร์ตายในที่รบ ส่วนฟินดุยลัสถูกจับตัวไปพร้อมเชลยจำนวนมาก โดยที่ทูรินไม่สามารถช่วยไว้ได้ทัน เพราะเขาถูกมังกรเกลารุงเพ่งมนตร์สะกดเอาไว้ และล่อหลอกให้เขาพะวงถึงมารดากับน้องสาวที่ดอร์-โลมิน จึงรีบหวนกลับไปบ้านเกิดแทนที่จะตามไปช่วยฟินดุยลัส ทว่ามอร์เวนกับนิเอนอร์ น้องสาวของเขา ได้เดินทางมาถึงโดริอัธเสียนานแล้ว ทูรินจึงไปพบแต่เพียงบ้านร้าง และอาละวาดสังหารพวกอีสเตอร์ลิงไปจำนวนหนึ่ง ก่อนจะหนีกลับออกมาและเดินทางไล่ติดตามหาฟินดุยลัสอย่างสิ้นหวัง

ทูรินเดินทางมาจนถึงเขตป่าเบรธิล ดินแดนในปกครองของบรันเดียร์แห่งตระกูลฮาเล็ธ และได้ทราบว่า ฟินดุยลัสถูกพวกออร์คสังหารสิ้นชีวิตเสียแล้ว เขาจึงละทิ้งชื่อและชะตาของตน เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ทูรัมบาร์ ซึ่งหมายถึง ผู้ชำนะโชคชะตา แล้วอยู่กับชาวเบรธิลสืบต่อมา

ด้านอาณาจักรโดริอัธ เมื่อนาร์โกธรอนด์แตก ก็พากันกระวนกระวายใจ ธิงโกลห้ามมอร์เวนกับนิเอนอร์มิให้ด่วนเดินทางออกไป แต่ทั้งสองไม่เชื่อฟัง ธิงโกลจึงส่งกองทหารเอลฟ์ติดตามไปอารักขาและสืบข่าว ทั้งหมดไปถึงนาร์โกธรอนด์ แต่พบมังกรเกลารุงนอนเฝ้าสมบัติอยู่ มันพ่นพิษฟุ้งจนกองทหารทั้งเอลฟ์ทั้งม้าแตกไปคนละทิศละทาง มอร์เวนสูญหายไป ส่วนนิเอนอร์ตกอยู่ในมนตร์สะกดของมังกร กลายเป็นใบ้ ไม่ได้ยิน และไม่ตอบสนองอย่างใดเลย มาบลุงนายทัพเอลฟ์ผู้นำกองกำลังอารักขาเสียใจมาก เขาพยายามพานิเอนอร์กลับคืนยังโดริอัธ แต่ระหว่างทางถูกพวกออร์คซุ่มโจมตี นิเอนอร์ตกใจเตลิดหนีหายไป พวกเอลฟ์เมื่อสังหารออร์คแล้วก็ติดตามหาไม่พบ

ฝ่ายนิเอนอร์เตลิดหนีไปจนถึงเขตป่าเบรธิล และล้มลงสิ้นสติบนเนินพระศพของฟินดุยลัส ทูรินกับพวกพรานป่ามาพบเข้า จึงพานางกลับไปรักษาที่ค่ายเพนียดของตน นิเอนอร์ค่อยๆ ฟื้นกำลัง และหัดพูดถ้อยคำ แต่นางจำความเป็นมาของตัวเองไม่ได้เลย

บรันเดียร์หลงรักนิเอนอร์ แต่นิเอนอร์กลับรักทูริน และทูรินก็รักนาง ทั้งสองจึงแต่งงานกัน ทว่าทูรินยังคงออกรบกับพวกออร์คตามชายแดนอยู่เสมอ ชื่อเสียงของจอมดาบดำทำให้เกลารุงหันความสนใจมายังเบรธิล และเดินทางมุ่งหน้ามายังป่าแห่งนี้ ทูรินกับอาสาสมัครชาวบ้านป่าสองคนออกไปดักสู้กับเกลารุง โดยอาศัยหลบซ่อนอยู่ใต้หน้าผา และลอบแทงมังกรจากใต้ท้องซึ่งเป็นจุดอ่อนที่ไม่มีเกราะแข็งคุ้มกัน มังกรถูกแทงเสียชีวิต แต่ก่อนตายมันคลายมนตร์สะกดให้นิเอนอร์จำความเป็นมาของตัวได้ ทูรินสลบไป เมื่อนิเอนอร์รำลึกถึงความเป็นมาทั้งหมดก็สยดสยองใจที่สุดเมื่อรู้ว่าที่แท้ ทูรัมบาร์คนรักของตน คือทูริน พี่ชายแท้ๆ ของตัวเอง นิเอนอร์กระโดดหน้าผาตาย ส่วนทูรินเมื่อฟื้นมาทราบว่านิเอนอร์ตายแล้วและที่แท้นางเป็นน้องสาวของตัวเอง ก็ฆ่าตัวตาย