บริเวณตำบลบึงคอไหเดิมมีสภาพเป็นทุ่งกว้าง มีลำบึงใหญ่อยู่แห่งหนึ่ง ชาวบ้านอาศัยอยู่ไม่มากนัก สมัยก่อนชาวบ้านต้มเหล้ากันเองโดยจะเก็บไว้ในที่มืดและเย็น จึงนิยมนำเหล้าใส่ไหไปฝังไว้ที่ริมบึง ลักษณะการฝังจะฝังตัวไหไว้ในดิน เหลือไว้เพียงส่วนที่เป็นคอไห บริเวณริมบึงจึงมีคอไหโผล่ให้เห็นเป็นจำนวนมาก จนชาวบ้านต่างพากันเรียกว่า "บึงคอไห"[5] เมื่อมีการจัดตั้งตำบลก็เรียกท้องที่อันเป็นที่ตั้งลำบึงแห่งนั้นว่า ตำบลบึงคอไห