ในอดีตราวเมื่อปี พ.ศ. 2452 [1] ประมาณเวลาได้  95 ปี พื้นที่เดิมมีหมู่บ้านเพียง 3 หมู่บ้านชื่อบ้านหัวหนอง บ้านนาวัวและบ้านโนนงิ้ว ได้รวมเป็นหมู่บ้านเดียวกันมีนามในเบื้องต้นว่า โนนงิ้ว ได้ย้ายมาจากตำบลหัวนาคำ ซึ่งหากจากที่นี้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ประมาณ  40  กิโลเมตร เหตุที่ย้ายมาเนื่องจากที่เดิมมีสภาพแวดล้อมไม่เหมาะสม ซึ่งทราบจากการบอกเล่ามาว่าสภาพพื้นดินเป็นโคลนเหนียวและอยู่ห่างตัวเมือง เส้นทางการคมนาคมสัญจรไปมาไม่สะดวกเป็นลักษณะหมู่บ้านปิด เพราะสมัยนั้นเป็นป่าดงหนาทึบมาก ฉะนั้นจึงอพยพเข้ามาอยู่ใกล้ตัวเมืองเพื่อให้การไปมาติดต่อกับทางอำเภอสะดวกสบายยิ่งขึ้น ได้พิจารณาเห็นว่าในที่ปัจจุบันนี้มีทำเล ที่เหมาะสมมีหนองน้ำใหญ่ ชื่อว่าหนองนาวัว ได้อาศัยในการครองชีพไม่ขาดแคลนจึงได้เลือกเอาทำเลนี้เป็นที่ตั้งหมู่บ้าน  และได้ขนานนามชื่อบ้านตนเองให้สอดคล้องตามสภาพภูมิศาสตร์ว่าบ้านโนนงิ้ว (เพราะมีต้นนุ่นมาก) และตามหลักฐานข้อมูลบ้านโนนงิ้ว

ในเวลาต่อมา นายชม  มาศรี ได้ขอตั้งตำบลเพิ่มขึ้นโดยแบ่งแยกออกมจากตำบลบ้านไผ่[2] รวมเขตการปกครอง 6 หมู่บ้าน คือ หัวหนอง หนองนาวัว โนนงิ้ว โนนไผ่ โนนข่า และหนองร้านหญ้า ใช้ชื่อว่า ตำบลหัวหนอง อยู่ในเขตปกครองของอำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น โดยมีสภาตำบลหัวหนองทำการปกครองตำบลหัวหนอง จนกระทั่งเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศเปลี่ยนแปลงฐานะเป็น องค์การบริหารส่วนตำบลหัวหนอง[3] มาจนถึงปัจจุบัน