แหลมโพธิ์ เดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลตะโละกาโปร์ อำเภอยะหริ่ง ต่อมาในวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2526 นายจำรูญ ปิยัมปุตระ รองปลัดกระทรวงมหาดไทย และนายปรีดา มุตตาหารัช ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี ได้ประกาศแยกพื้นที่ตำบลตะโละกาโปร์ 4 หมู่บ้านบริเวณจะงอยแหลมตาชี ได้แก่ หมู่ 1 บ้านกำปง, หมู่ 7 บ้านตะโละสะมีแล, หมู่ 8 บ้านปาตาบูดี และหมู่ 2 บ้านดาโต๊ะ ออกมาตั้งเป็น "ตำบลแหลมโพธิ์"[3] เป็นตำบลลำดับที่ 18 ของทางอำเภอยะหริ่ง

สมัยโบราณพื้นที่แห่งนี้ชื่อว่า กำปงบูดี ซึ่งเป็นภาษามลายูท้องถิ่น หมายถึง "หมู่บ้านต้นโพทะเล"[4] ซึ่งขึ้นอยู่หนาแน่นในหมู่บ้านฝั่งอ่าวปัตตานี ซึ่งมีสภาพภูมิประเทศเป็นแหลมยื่นออกไปในทะเลฝั่งอ่าวไทย ประชากรที่อาศัยอยู่แหลมโพธิ์เดิมอยู่ที่กรือแซะอาชีพหลักคือ ประมง เมื่อล่องเรือมาหาปลาแถวนี้แล้วเกิดพายุกลับบ้านไม่ได้ ได้มีสร้างกระท่อมหลังเล็กเพื่อพักรอคลื่นลมสงบ ต่อมาชาวบ้านจากหมู่บ้านอื่นก็มาสร้างที่พักเพิ่มมากขึ้น การเดินทางสมัยก่อนค่อนข้างลำบาก ไม่มีถนนและไฟ ต้องใช้เรือเป็นหลัก