ถนนบ้านหม้อสร้างในปี พ.ศ. 2406 ในช่วงปลายรัชกาลที่ 4 เดิมเป็นส่วนหนึ่งของถนนตะนาว สร้างบนที่ดินพระราชทานที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าตากสินโปรดฯ ให้พระราชทานให้กับชาวญวนที่อพยพหนีภัยสงครามตั้งแต่ครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 มาตั้งเป็นชุมชน ในสมัยรัตนโกสินทร์ ชุมชนในแถบนี้มีการสร้างอาชีพเฉพาะประจำชุมชน คือเป็นหมู่บ้านทำหม้อและอุปกรณ์ปรุงอาหารขึ้นมาแทน จนกลายเป็นชุมชนที่เรียกติดปากว่า "บ้านหม้อ" จะพบสิ่งปลูกสร้างอาคารได้จากหม้อดินขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บนจั่วของตลาดบ้านหม้อและตึกแถว[1]

ในปัจจุบันบ้านหม้อเป็นย่านร้านค้าเครื่องเพชร อัญมณี เครื่องประดับ ในระยะหลังเริ่มมีการขยายตลาดออกไป คือ ร้านรวงที่รวมตัวกันขายลำโพงและเครื่องเสียง[2]