ถึงตาเธอฆ่ามีทั้งสิ้น 20 ตอน แบ่งออกเป็น 2 บทได้แก่ ตอนที่ 1 ถึง 10 ที่มีสโลแกนว่า "ตายทุกสัปดาห์" (ญี่ปุ่น: 毎週、死にます。) และ ตอนที่ 11 ถึง 20 กับสโลแกน "จะเปิดเผย[ความจริง]ก่อนจะถูกฆ่า" (ญี่ปุ่น: 殺られる前に暴いてやる。)[7] นับเป็นครั้งแรกในรอบ 25 ปีที่สถานีโทรทัศน์นิปปอนทีวีจะแบ่งการออกอากาศเป็น 2 บทเช่นนี้[8]

บทที่หนึ่ง (ตอนที่ 1–10)

ในแต่ละเดือนจะมีการประชุมสมาคมลูกบ้านของหอพักเพื่อปรึกษาหารือในเรื่องหรือปัญหาต่าง ๆ ในหอพักและหลังจากนั้นจะจัดกิจกรรมสังสรรค์เล็กน้อยโดยมีการเรียกเก็บเงินกองกลางสำหรับของว่างในงานกิจกรรม โดยปกติแล้วลูกบ้านจะเล่นเกมหมาป่ากัน[lower-alpha 1] แต่ผู้ดูแลอาคารเสนอให้เปลี่ยนเป็นการเขียนชื่อคนที่ตนอยากฆ่าลงในกล่อง จากนั้นลูกบ้านคนอื่น ๆ จึงหยิบกระดาษในกล่องที่เขียนชื่อคนที่อยากฆ่าไว้ดังกับ "เกมสลับเปลี่ยนฆาตกร" (ญี่ปุ่น: 交換殺人ゲーム; ดู § เกมสลับเปลี่ยนฆาตกร) เพื่อให้ตำรวจสืบหาตัวฆาตกรได้ยากเพราะไม่มีแรงจูงใจในการฆ่า ในขณะเดียวกันก็ทำให้ผู้ที่ปรารถนาให้คนที่ตนไม่ชอบตายก็สมหวังเช่นกัน แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นเกมสมมติเพื่อเล่นกันอย่างสนุกเท่านั้น ในคืนวันเดียวกัน ผู้ดูแลอาคารตกลงมาจากดาดฟ้าของหอพักและใบกระดาษชื่อของเขาก็ติดอยู่บนบอร์ดประชาสัมพันธ์ของหอพัก[9] หลังจากนั้นก็เกิดเหตุฆาตกรรมที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับลูกบ้านในหอพักอย่างต่อเนื่อง[10][11] จึงมีการพูดคุยกันว่าควรจะแจ้งเรื่องนี้ให้กับตำรวจทราบแม้ตนจะต้องโทษจำคุกในความผิดฐานยุยงให้เกิดฆาตกรรมก็ตาม แต่ทั้งนี้ก็มีกลุ่มของบุคคลส่วนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับการแจ้งตำรวจด้วยเช่นกัน[12]

โดยกลุ่มบุคคลที่ยินยอมให้แจ้งตำรวจจึงเริ่มออกตามหาฆาตกรเองด้วยการสอบถามรายบุคคลตามห้องพักของผู้เล่นเกมเพื่อยับยั้งการเกิดฆาตกรรมต่อไป[13] แต่หลังจากเกิดเหตุฆาตกรรมก่อนที่ตนจะลงมือตามลำดับการจับฉลาก นานะ (โทโมโยะ ฮาราดะ) และโชตะ (เค ทานากะ) ต่างตั้งข้อสงสัยว่านี่อาจไม่ใช่เกมสลับเปลี่ยนฆาตกรแล้ว[14] ในตอนที่ 10 ซานาเอะ (ทาเอะ คิมูระ) ถูกจับกุมในข้อหาพยายามฆ่านานะหลังเธอพบโชตะและคูโรชิมะ (นานาเซะ นิชิโนะ) กักขังหน่วงเหนี่ยวในห้องพักของเธอ ต่อมานานะถูกพบว่าเสียชีวิตแล้วโดยโชตะหลังเขากลับมาจากโรงพยาบาลเพื่อรักษาตัวและตั้งใจว่าจะขอเธอแต่งงาน[15]

เกมสลับเปลี่ยนฆาตกร

เกมสลับเปลี่ยนฆาตกร (ญี่ปุ่น: 交換殺人ゲーム) เป็นเกมที่เสนอโดยที่ประชุมสมาคมลูกบ้านเพื่อเล่นในกิจกรรมสันทนาการประจำเดือน ผู้เล่นจะเขียนชื่อผู้ที่อยากให้คนอื่นฆ่าลงบนกระดาษและใส่ลงบนกล่อง จากนั้นจึงให้ลูกบ้านที่ร่วมเล่นหยิบกระดาษนั้น นานะเสนอต่อที่ประชุมว่าการทำเช่นนี้จะทำให้ตำรวจตามหาตัวได้ยากมากขึ้นเนื่องจากไม่มีแรงจูงใจในการฆ่าหรือความสัมพันธ์ของทั้งผู้ตายและฆาตกร แม้จะเป็นเพียงการเล่นสนุก ๆ เท่านั้น แต่ต่อมาก็มีผู้ที่มีชื่ออยู่ในกระดาษถูกฆ่า[9] และมีกฎอย่างไม่เป็นทางการว่าหากบุคคลหนึ่งฆ่าบุคคลหนึ่งที่ตามที่ตนปรารถนาแล้ว บุคคลดังกล่าวจะต้องฆ่าคนที่มีชื่ออยู่ในกระดาษที่ตนได้รับเป็นการตอบแทนหากถูกจับกุมโดยตำรวจ เกมสลับเปลี่ยนฆาตกรจึงวนเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ[16] แต่ถ้าหากไม่ทำตามกฎดังกล่าว ก็จะได้รับจดหมาย กระดาษ หรืออีเมลข่มขู่อยู่ตลอด โดยจะเขียนว่า "ถึงตาคุณแล้ว" (ญี่ปุ่น: あなたの番です; โรมาจิ: Anata no Ban Desu) จนกว่าผู้นั้นจะฆ่าคนถัดไป[10] เกมสลับเปลี่ยนฆาตกรยังมีข้อเสียหรือปัญหาอยู่บางประการ เช่น ผู้เล่นบางคนได้รับชื่อที่ตนไม่รู้จัก[16] ผู้เล่นได้กระดาษเปล่า[12] หรือผู้เขียนชื่ออาจได้รับชื่อของตนเอง[17]

จากตารางด้านล่าง ชื่อตัวละครที่เป็นตัวเอียงหมายถึงบุคคลนอกหอพัก และชื่อตัวละครที่เป็นสีแดง หมายถึงถูกฆ่าโดยคูโรชิมะ

บทที่สอง (ตอนที่ 11–20)

หลังการเสียชีวิตโดยไม่ได้ทันตั้งตัวของนานะ โชตะที่กำลังจะแต่งงานกับเธอด้วยโกรธแค้นเป็นอย่างมากและพร้อมที่จะเสี่ยงชีวิตตนเองเพื่อหาความจริงให้ได้ว่าใครเป็นคนฆ่าเธอ เขาได้พบกับลูกบ้านคนใหม่ นิไกโด (รีวเซ โยโกฮามะ) ที่มีความรู้ด้านปัญญาประดิษฐ์และกล่าวว่าเขาอาจใช้มันในการช่วยไขคดีนี้ได้[18] โชตะได้ตัดสินใจบอกเรื่องเกมสลับเปลี่ยนฆาตกรให้เจ้าหน้าที่ตำรวจรู้ซึ่งทำให้การสืบสวนเป็นไปได้ง่ายมากขึ้นและยังสามารถอธิบายการฆ่าโดยไม่มีแรงจูงใจได้อีกด้วย[19] โชตะและเจ้าหน้าที่ตำรวจต่างสงสัยความจริงที่ว่าศพที่ถูกฆ่ามักจะตายด้วยรอยยิ้ม[lower-alpha 3] จึงตั้งข้อสงสัยว่าฆาตกรอาจเป็นคนเดียวกันและใช้โอกาสนี้ในการฆ่าพวกเขา แต่ก็ยังไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าทำไมคนที่ไม่ได้ถูกเขียนชื่อลงบนกระดาษถึงถูกฆ่าด้วย จนนิไกโดเห็นว่าในห้องของเขามีเครื่องดักฟังอยู่ จึงโทรศัพท์ไปถามเพื่อนร่วมรุ่นที่มหาวิทยาลัยของเขาว่าทราบที่อยู่ของอูจิยามะ (ยูเฮ โอชิดะ) ที่คอยแอบตามคูโรชิมะอยู่ เมื่อไปถึงกลไกที่เขาวางไว้ก็ทำงานเมื่อเปิดประตูเข้าห้องของเขาไป ลูกธนู 3 ดอกถูกยิงเข้าที่หัวใจของเขาและเสียชีวิต[20] หลังจากนั้นวิดีโอรับสารภาพการฆาตกรรมก็เปิดขึ้น แต่โชตะไม่เชื่อคำกล่าวอ้างของเขา เจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถระบุสาเหตุที่ศพยิ้มขณะถูกฆาตกรรมได้ว่าพวกเขาดมแก๊สหัวเราะ[21]

เมื่อปัญญาประดิษฐ์ของนิไกโดวิเคราะห์ความเป็นไปได้ของฆาตกร ผลที่ได้ออกมาคือคูโรชิมะ[22] แต่นิไกโดกลับลังเลผลที่ได้ออกมาและมีปากเสียงกับโชตะโดยกล่าวอ้างว่าเพราะเธอเป็นแฟนกับนิไกโดจึงเข้าข้างเธอ โชตะเห็นจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่งที่แปลกเด่นไปจากชิ้นอื่น ๆ ที่นานะเป็นคนต่อ เมื่อนำออกมาเขาพบกับแผ่นกระดาษคอลัมน์ "วันนำโชคเดือนนี้" ในหนังสือพิมพ์ ซึ่งในแต่ละวันเป็นวันเดียวกันกับเหตุฆาตกรรมต่อเนื่องที่ทุกศพมีสีหน้ายิ้มแย้ม โชตะ นิไกโด และมินามิ (เท็ตสึชิ ทานากะ) ตัดสินใจล่อฆาตกรคนดังกล่าวด้วยการส่งจดหมายข่มขู่ไปยังคูโรชิมะ นิชิมูระ (โซโดะ วากะ) โอโนะ (นาโอะ) และเอโตะ (เรียวซูเกะ โคอิเกะ) ว่าพวกเขารู้เรื่องวันนำโชคเดือนนี้และให้ไปหาพวกเขาในโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งทั้ง 5 คนก็มาตามเวลานัดหมาย แต่เมื่อคนแรกมาถึง นิไกโดล็อกคอโชตะและสลบไป[17] เมื่อโชตะได้สติเขาพบนิไกโดกำลังให้เขาตัดสินใจว่าจะเลือก "คุณช้าง" หรือ "คุณยีราฟ" หากเลือกคุณช้าง โพแทสเซียมคลอไรด์จะเข้าสู่ร่างกายโชตะ แต่หากเลือกคุณยีราฟ โพแทสเซียมคลอไรด์จะเข้าสู่ร่างกายคูโรชิมะ[lower-alpha 4] ซึ่งโชตะเลือกคุณช้าง ในจังหวะที่นิไกโดกำลังเปลี่นทิศทางการไหลของสารนั้นเอง โชตะหยิบเสาแขวนน้ำเกลือขว้างไปยังคูโรชิมะที่ต่อมาเธอยอมรับว่าเป็นฆาตกรต่อเนื่องจริง โดยมีอูจิยามะเป็นเสมือนผู้ติดตามที่อยากเป็นเหมือนเธอให้ได้ คูโรชิมะกล่าวว่าการฆ่าคนเป็นสิ่งที่เธอชอบและไม่สามารถหยุดได้ การที่เธอให้มาคบกับนิไกโดก็หวังว่าจะช่วยตนเองหยุดยั้งชั่งใจได้แต่ก็ไม่สำเร็จ เธอเปรียบเทียบความชอบนั้นกับความรักของโชตะที่มีให้แก่นานะจึงโกรธเป็นอย่างมาก แต่ "เอไอนานะจัง" ที่นิไกโดเป็นเขียนโปรแกรมให้ตอบกลับคำพูดของเขาที่เป็นเสียงของเธอไปจึงช่วยดึงสติโชตะและโอบกอดคูโรชิมะ[lower-alpha 5] และส่งเธอให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจต่อไป เมื่อโชตะและนิไกโดกำลังรับประทานอาหารเย็นอยู่ จู่ ๆ ก็มีเสียงกดออดห้องพักแต่ไม่มีคนอยู่ รถเข็นผู้สูงอายุขับมาหาพวกเขาพร้อมกระดาษติดบนแผ่นรองที่นั่งว่า "ถึงตาคุณแล้ว" ซาจิโกะกำลังนั่งอยู่บนดาดฟ้า มือของเธอถูกมัดและผลัดตกลงมา[23]