ด้านข้าง ฝา และ ฐานเป็นแผงเครื่องเคลือบลงยาวิเทรียสบาง ๆ ที่เรียกเป็นภาษาฝรั่งเศสว่า "ปลีกาฌูร์" (plique-à-jour) ซึ่งเป็นวิธีลงยาที่ยากที่ต้องมีการเผาแก้วเป็นชิ้น ๆ และลอกด้านหลังออกเพื่อทำให้ดูคล้ายกับกระจกสี เมื่อเอาถ้วยตั้งตรงที่แสงส่องลงมาได้ก็จะดูเหมือนจะมีงานหน้าต่างประดับกระจกสีขนาดเล็กบนถ้วย งานลงยาที่ตกแต่งลักษณะนี้เป็นงานที่ทราบกันว่าอยู่ในรายการสมบัติของผู้อุปถัมภ์ศิลปะของคริสต์ศตวรรษที่ 14 เช่น จอห์น ดยุกแห่งแบรี พระอนุชาในพระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส แต่ "ถ้วยเมรอด" ใบนี้เป็นเพียงงานชิ้นเดียวที่ยังคงหลงเหลืออยู่จากสมัยดังกล่าว