ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นระบบทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงที่ควบคุมโดยกรมโยธาธิการและทางหลวง ซึ่งประกอบด้วยทางด่วนและทางหลวงมาตรฐานสูงตามภูมิภาคทั้งหมดในประเทศฟิลิปปินส์[2] ทางหลวงมาตรฐานสูงดังกล่าว หมายถึง ทางหลวงที่ให้บริการจราจรในระดับสูงโดยสามารถใช้ความเร็วและมีความปลอดภัยในการเดินทาง เพื่อที่จะสนับสนุนกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคม[2] ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์เป็นถนนที่เก็บค่าผ่านทางหลายช่องจราจร ซึ่งดูแลรักษาโดยบริษัทเอกชนภายใต้สัปทานจากรัฐบาล ส่วนทางหลวงมาตรฐานสูงตามภูมิภาคเป็นทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงเช่นกัน แต่ทำหน้าที่เป็นทางเสริมให้กับทางด่วน[2]ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์มีระยะทางทั้งหมด ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Convert บรรทัดที่ 272: attempt to index local 'cat' (a nil value) ในปี ค.ศ. 2015 และจะขยายเพิ่มเติมเป็น ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Convert บรรทัดที่ 272: attempt to index local 'cat' (a nil value) ภายในปี ค.ศ. 2020 และ ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Convert บรรทัดที่ 272: attempt to index local 'cat' (a nil value) ภายในปี ค.ศ. 2030 ตามแผนแม่บทที่เสนอโดยองค์การความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 2010[1]ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์ประกอบด้วยทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงจำนวน 10 สาย ที่เชื่อมต่อเมโทรมะนิลาไปยังจังหวัดในลูซอนเหนือและลูซอนใต้ ปัจจุบัน ทางด่วนทั้งหมดยังไม่เชื่อมต่อกัน แต่จะเป็นแผนในอนาคตที่จะเชื่อมต่อกันเป็นโครงข่าย[3]