การพัฒนา

เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 1955 เอียน เฟลมมิง ขายสิทธิ์ในการสร้างภาพยนตร์จากนวนิยายของเขา คาสิโน รอยัล นวนิยายเล่มแรกที่มีตัวละคร เจมส์ บอนด์ ปรากฏตัว แก่ผู้อำนวยการสร้าง เกรกอรี แรตออฟ จำนวน 6 พันดอลลาร์สหรัฐ[4] (หากคิดอัตราเงินเฟ้อแล้ว จะประมาณ 57,265 ดอลลาร์สหรัฐ ในปี ค.ศ. 2019)[5] หลังแรตออฟซื้อสิทธิ์ในการสร้างภาพยนตร์ภายในระยะเวลาหกเดือนเมื่อปีก่อน[6] แรตออฟได้ว่าจ้างให้ ลอเรนโซ เซมเปิล จูเนียร์ เขียนบทภาพยนตร์ แต่ทั้งสองคนคิดว่าบอนด์นั้นไม่น่าเชื่อและโง่เขลา เซมเปิลกล่าวว่า แรตออฟพิจารณาโครงการว่าบอนด์นั้นต้องเป็นผู้หญิงและต้องการที่จะให้ ซูซาน เฮย์เวิร์ด แสดงเป็น 'เจน' บอนด์[7] เมื่อปี ค.ศ. 1956 เดอะนิวยอร์กไทมส์ รายงานว่าแรตออฟได้ก่อตั้งบริษัทร่วมกับ ไมเคิล การ์ริสัน เพื่อสร้างภาพยนตร์ แต่เขาไม่สามารถหาผู้สนับสนุนทางการเงิน ก่อนที่เขาเสียชีวิตเมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 1960[6]

ตัวแทนและผู้อำนวยการสร้าง ชาร์ลส์ เค. เฟลด์แมน เป็นตัวแทนของแรตออฟและซื้อสิทธิ์ในการสร้างภาพยนตร์ คาสิโน รอยัล จากแม่ม่ายของเขา[8][9]อัลเบิร์ต อาร์. บรอคโคลี มีความสนใจในดัดแปลง เจมส์ บอนด์ เป็นภาพยนตร์มานานหลายปี เขายื่นข้อเสนอซื้อสิทธิ์ในการสร้างภาพยนตร์ คาสิโน รอยัล จากเฟลด์แมน แต่เขาปฏิเสธ[10] เฟลด์แมนและเพื่อนของเขา ผู้กำกับ ฮาวเวิร์ด ฮอกส์ ซึ่งสนใจในการดัดแปลง คาสิโน รอยัล เป็นภาพยนตร์ โดยพิจารณาให้ ลีห์ แบรกเกตต์ เป็นผู้เขียนบทและให้ แครี แกรนต์ เป็น เจมส์ บอนด์ แต่พวกเขาตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการต่อ หลังพวกเขาชมภาพยนตร์ พยัคฆ์ร้าย 007 (1962) ซึ่งเป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องแรกของบรอคโคลีและหุ้นส่วนของเขา แฮรรี ซอลต์ซแมน สร้างโดยอีออนโปรดักชันส์ บริษัทของพวกเขาเอง[11]

ช่วงปี ค.ศ. 1964 เฟลด์แมนได้ลงทุนด้วยเงินของเขาเองจำนวน 5 แสนดอลลาร์สหรัฐ เพื่อเตรียมงานถ่ายทำ ทีเด็ดเจมส์บอนด์ 007 เขาตัดสินใจทำข้อตกลงกับอีออนโปรดักชันส์และผู้จัดจำหน่าย ยูไนเต็ดอาร์ทิสต์ส ความพยายามร่วมกันสร้างภาพยนตร์นั้นล้มเหลว เพราะเฟลด์แมนทะเลาะกับบรอคโคลีและซอลต์ซแมนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการแบ่งผลกำไรและเมื่อการดัดแปลง คาสิโน รอยัล จะเริ่มการถ่ายทำ เฟลด์แมนเข้าหา ฌอน คอนเนอรี เพื่อให้แสดงเป็นเจมส์ บอนด์ แต่ปฏิเสธข้อเสนอของคอนเนอรีที่จะแสดงภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยค่าตัวหนึ่งล้านดอลลาร์[12] ในที่สุดเฟลด์แมนตัดสินใจเสนอโครงการของเขาให้แก่ โคลัมเบียพิกเจอส์ ผ่านบทภาพยนตร์ที่เขียนโดย เบน เฮชต์ และสตูดิโอตอบตกลง เมื่อภาพยนตร์ชุดบอนด์ของอีออนกลายเป็นภาพยนตร์สายลับที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนั้น เฟลด์แมนเลือกที่จะสร้างภาพยนตร์ของเขาเป็นแนวตลกเสียดสีของภาพยนตร์ชุดบอนด์ แทนที่จะเป็นการดัดแปลงโดยตรง[13]

การพัฒนาบทภาพยนตร์

เบน เฮชต์มีส่วนร่วมในโครงการ โดยเขาได้เขียนร่างฉบับสมบูรณ์ขึ้นมาหลายฉบับ ถึงแม้จะไม่ได้ถูกนำมาใช้ รายงานของนิตยสาร ไทม์ เมื่อปี ค.ศ. 1966 ระบุว่าเฮชต์มีร่างฉบับสมบูรณ์ "สามฉบับ" ในขณะที่เอกสารของเขามีเนื้อหาจากบทภาพยนตร์สี่บทที่หลงเหลืออยู่โดยเฮชต์[6] บทร่างของเขาเกือบจะเป็นการดัดแปลง โดยตรง จากนวนิยายมากกว่าจะเป็นผลงานที่ท้ายสุดแล้วสร้างเป็นภาพยนตร์ล้อเลียน บทร่างจากปี ค.ศ. 1957 ถูกค้นพบในเอกสารของเฮชต์ แต่ไม่ระบุชื่อผู้เขียน โดยบทร่างนั้นเป็นดัดแปลงโดยตรงจากนวนิยาย แม้ว่า ตัวละครบอนด์นั้นถูกแทนที่โดยนักเล่นโป๊กเกอร์ซึ่งเป็นนักเลงชาวอเมริกัน[6]

ในร่างต่อมามีเรื่องของอบายมุขเป็นจุดศูนย์กลางของเนื้อเรื่อง โดยตัวละคร เลอ ชีฟร์ กลายเป็นหัวหน้าเครือข่ายซ่องโสเภณี (ซึ่งเขาเป็นในนวนิยาย) โดยลูกค้านั้นถูกรีดเอาทรัพย์โดย เลอ ชีฟร์ เพื่อเอาเงินไปสนับสนุนสเปกเตอร์ (ผู้เขียนบทเป็นผู้คิด) การเปลี่ยนแปลงของเบื้องหลังเปิดโอกาสให้มีองค์ประกอบเนื้อเรื่องที่น่าตื่นเต้น ประกอบด้วย ฉากไล่ล่าในย่านโคมแดงของฮัมบวร์ค ทำให้บอนด์ต้องหนีโดยการปลอมตัวเป็นนักมวยปล้ำโคลนหญิง มีตัวละครใหม่ปรากฏตัวเช่น ลิลี วิง หญิงโสเภณีและอดีตคนรักของบอนด์ ซึ่งพบจุดจบโดยถูกบดขยี้ตรงด้านหลังของรถบรรทุกขยะ และ กีตา ภรรยาคนสวยของ เลอ ชีฟร์ บอนด์ใช้เธอเป็นเกราะระหว่างการดวลปืน ทำให้ใบหน้าและลำคอของเธอเสียโฉมอย่างน่าสังเวช เป็นฉากเดียวกับที่วิงพบจุดจบ กีตายังคงเป็นตัวเอกสำคัญในฉากการทรมานที่ปรากฎในหนังสือ ซึ่งบทเดิมเป็นของ เลอ ชีฟร์[6]