ใต้ทะเลมีสภาพแวดล้อมมากมายที่สิ่งมีชีวิตสามารถใช้เป็นที่อยู่อาศัยได้ สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลทุกชนิดต้องพึ่งน้ำทะเล ที่อยู่อาศัยคือพื้นที่ทางระบบนิเวศวิทยาหรือสิ่งแวดล้อมซึ่งเป็นที่ ๆ หนึ่งหรือหลายสปีชีส์อาศัยอยู่[1][2]ที่อยู่อาศัยใต้ทะเลแบ่งเป็นถิ่นที่อยู่บริเวณชายฝั่งและถิ่นที่อยู่บริเวณทะเลเปิด ถิ่นที่อยู่บริเวณชายฝั่งจะพบได้ในพื้นที่มีน้ำขึ้นมาในแนวชายฝั่งจนถึงขอบของไหล่ทวีป สิ่งมีชีวิตในทะเลส่วนมากจะพบในบริเวณนี้ถึงแม้ว่าบริเวณนี้จะมีพื้นเพียง 7% ของพื้นที่มหาสมุทรทั้งหมด ส่วนถิ่นที่อยู่บริเวณทะเลเปิดจะนับตั้งแต่ขอบของไหล่ทวีปลงมาการแบ่งที่อยู่อาศัยใต้ทะเลนั้นยังมีการแบ่งอีกแบบคือเขตน้ำตื้นกับเขตทะเลด้านล่าง สัตว์ในเขตน้ำตื้นจะพบบริเวณผิวน้ำและในทะเลที่ไม่ลึกมากและห่างจากทะเลด้านล่างที่ลึก ส่วนสัตว์ในเขตด้านล่างจะพบในทะเลลึกหรือที่ก้นทะเล สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยในเขตน้ำตื้นกล่าวกันว่าเป็นสิ่งมีชีวิตในทะเลเปิดหรือบริเวรผิวน้ำเช่นทูน่า ทำนองเดียวกันสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในทะเลด้านล่างกล่าวกันว่าเป็นสิ่งมีชีวิตตามพื้นหรือทะเลลึกเช่นปลาหน้าดิน สัตว์ในเขตน้ำตื้นนั้นจะมีที่อยู่อาศัยถาวรหรือไม่ถาวรขึ้นอยู่กับกระแสน้ำจะไปทางไหนที่อยู่อาศัยใต้ทะเลสามารถเปลี่ยนแปลงไปตามประชากรที่อาศัยอยู่ สิ่งมีชีวิตในทะเลบางชนิดเช่นปะการัง สาหร่ายทะเล โกงกางและหญ้าทะเลเป็นวิศวกรรมทางนิเวศวิทยาที่สำคัญเนื่องจากพวกมันก่อให้เกิดสภาพแวดล้อมทางทะเลขึ้นใหม่และสามารถใช้เป็นที่อยู่อาศัยสำหรับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ได้