ทุพภิกขภัยในประเทศเอธิโอเปียในปี 1983 ถึง 1985[1] เป็นทุพภิกขภัยครั้งร้ายแรงที่สุดในรอบศตวรรษของประเทศ[2] ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตราว 1.2 ล้านคน และมีผู้อพยพหนีออกจากประเทศอีกราวสี่แสนคน และ 2.5 ล้านคนต้องสูญเสียที่อยู่ภายในประเทศ และเด็กมากกว่า 200,000 คนถูกทิ้งกำพร้า[3][4]ข้อมูลจากฮิวแมนไรตส์วอตช์ระบุว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของการเสียชีวิตนี้สามารถระบุได้ว่าเกิดจาก "การกระทำอันขัดต่อสิทธิมนุษยชนที่ทำให้ทุพภิกขภัยเกิดเร็วขึ้น หนักขึ้น และยาวนานขึ้นมากกว่าที่ควรจะรับมือได้"[5]ทุพภิกขภัยปี 1983–1985 มักมีการให้เหตุผลว่าเกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติของฤดูแล้ง อย่างไรก็ตาม ฮิวแมนไรตส์วอตช์ระบุว่าทุพิกขภัยจากฤดูแล้งเพียงลำพังจะดำเนินไปเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้น[6] ทั้งฮิวแมนไรตส์วอตช์และออกซแฟมยูเคระบุว่าทุพภิกขภัยนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 1961 โดยเหตุการณ์ระหว่างปี 1983–1985 เกิดขึ้นโดยจงใจจากนโยบายของรัฐบาลในฐานะส่วนหนึ่งของยุทธวิธีเพื่อปราบความไม่สงบโดยเฉพาะเพื่อลดทอนกำลังทหารของกองกำลังปลดแอกทีกราย และเพื่อ "ปฏิรูปสังคม" ในพื้นที่ที่มีความสงบปกติ (นอกทีกรายและเวโล)[7][8][9]