_2.svg){kind=link}
_3.svg){kind=link}
เมนูนำทาง
ธงชาติเลบานอน
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ตามประวัติศาสตร์กล่าวว่า เลบานอนหรือหรืออย่างน้อยที่สุดคือในภูมิภาคเลบานอน ได้มีธงประจำดินแดนของตนเองใช้อยู่แล้วหลายรูปแบบตามแต่ละช่วงเวลา ไม่ว่าจะเป็นในสมัยของชาวฟีนิเชียน สมัยสุลต่านมัมลุค (Mamluk) หรือสมัยจักรวรรดิออตโตมัน
ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 กลุ่มชาวมารอนไนต์ (Maronnites) ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่นับถือศาสนาอิสลามแต่พูดภาษาอาหรับในเลบานอน ได้ใช้ธงรูปต้นซีดาร์สีเขียวบนพื้นสีขาว ต่อมาประมาณช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ขบวนการชาตินิยมชาวเลบานอนจึงได้เพิ่มแถบกากบาทแนวทแยงมุมสีแดงบนพื้นธง ซึ่งมีความหมายถึงเลือดของผู้พลีชีพเพื่อชาวเลบานอน ต่อมาจึงหมายถึงสีธงประจำกองทหารต่างด้าวเลบานอน ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยฝรั่งเศส ชาติผู้เป็นเจ้าอาณานิคมเลบานอนในเวลานั้น และได้เป็นรากฐานสำคัญของกองทัพบกเลบานอนในเวลาต่อมา
หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 1 เลบานอนมีสถานะเป็นรัฐในอาณัติ (Mandate) ของฝรั่งเศส ตั้งแต่ พ.ศ. 2461 - 2486 ธงชาติเลบานอนในยุคนี้มีลักษณะเป็นธงสามสี (le tricolore) ของประเทศฝรั่งเศส แต่ตรงกลางมีรูปต้นซีดาร์สีเขียว ซึ่งออกแบบโดย นาอูม มูการ์เซล (Naoum Mukarzel) ผู้นำขบวนการกู้ชาติเลบานอน (Lebanese Renaissance Movement)
เมื่อเลบานอนประกาศเอกราชจากฝรั่งเศส และสถาปนาประเทศเป็นสาธารณรัฐขึ้นใน พ.ศ. 2486 สัญลักษณ์ของประเทศที่ก่อตั้งขึ้นใหม่นี้ก็คือธงชาติเลบานอนที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ซึ่งออกแบบครั้งแรกโดยบรรดาสมาชิกรัฐสภาเลบานอน ที่บ้านของซาเอ็บ ซาลาม (Saeb Salam) สมาชิกรัฐสภาเลบานอนผู้หนึ่งในขณะนั้น ในเมืองมูไซเบฮ์ (Mousaitbeh) ต่อมาจึงได้รับความเห็นชอบจากรัฐสภาเลบานอน ให้ใช้เป็นธงชาติอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2486 โดยกำหนดลงในมาตรา 5 ของรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเลบานอน
เมนูนำทาง
ธงชาติเลบานอนใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: ธงชาติเลบานอน