ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ (อังกฤษ: Bank of England) คือธนาคารกลางของสหราชอาณาจักรซึ่งถือเป็นต้นแบบของธนาคารกลางทั่วโลก ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษก่อตั้งเมื่อปีค.ศ. 1694 ในรัชสมัยพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ ด้วยทุนประเดิม 1.2 ล้านปอนด์ เมื่อแรกจัดตั้งมีชื่อว่า ผู้ว่าแลบริษัทธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ (อังกฤษ: Governor and Company of the Bank of England) จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นนายธนาคารรับฝากเงินให้แก่รัฐบาลอังกฤษ เมื่อแรกก่อตั้งมีผู้ถือหุ้นใหญ่เป็นเอกชนจนกระทั่งรัฐบาลได้เข้าไปซื้อหุ้นใหญ่ในปีค.ศ. 1946[1][2] ธนาคารแห่งนี้ถือเป็นธนาคารกลางที่เก่าแก่เป็นอันดับสองของโลกรองจากธนาคารแห่งชาติสวีเดน และเป็นธนาคารที่เก่าแก่เป็นอันดับ 8 ของโลกในปัจจุบัน แม้ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษจะมีเขตอำนาจทั่วทั้งสหราชอาณาจักร แต่ธนาคารรับผิดชอบการพิมพ์เงินตราสกุลปอนด์สเตอร์ลิงเฉพาะที่ใช้ในประเทศอังกฤษและเวลส์เท่านั้น ส่วนเงินตราสกุลปอนด์สเตอร์ลิงที่ใช้ในประเทศสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือจะถูกพิมพ์ขึ้นโดยธนาคารพาณิชย์ท้องถิ่น[3]