ราชวงศ์ชิง

ชาวจีนฮั่นเริ่มอพยพเข้ามาในพื้นที่ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิง สมาชิกของตระกูลจางจากจางโจว รวมทั้งตระกูลเจี่ยน (簡), ตระกูลหลิน และตระกูลเซียว จากอำเภอหนานจิ้งในจางโจว เป็นกลุ่มแรก ๆ ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐาน หยาเหมิน (ที่ทำการปกครอง) ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1759 ใกล้กับโรงเรียนประถมศึกษาหนานโถวในปัจจุบัน และได้มีการจัดตั้งหนานโถวจวิ้น (หรือจังหวัดหนานโถว[หมายเหตุ 1]) ในปี 1898

จักรวรรดิญี่ปุ่น

ในปี 1901 ระหว่างอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น ได้มีการจัดตั้งนันโตโช (南投廳, Nanto Chō) ซึ่งเป็นหนึ่งในยี่สิบสำนักงานการปกครองท้องถิ่นที่จัดตั้งขึ้นโดยญี่ปุ่น ต่อมาในปี 1909 ส่วนหนึ่งของโทรูกุโช (斗六廳, Toroku Chō) ถูกรวมเข้ากับนันโตโช และในปี 1920 เมืองนันโตได้อยู่ภายใต้การปกครองของอำเภอนันโต จังหวัดไทชู

สาธารณรัฐจีน

หลังจากญี่ปุ่นส่งมอบไต้หวันให้แก่สาธารณรัฐจีนในปี 1945 เทศมณฑลหนานโถวได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยแยกออกมาจากเทศมณฑลไถจงในปี 1950 และในเดือนตุลาคมของปีเดียวกัน เมืองหนานโถวก็ได้รับการจัดตั้งให้เป็นที่ตั้งของศาลาว่าการเทศมณฑล เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 1957 ศาลาว่าการมณฑลไต้หวันได้ย้ายไปที่หมู่บ้านใหม่จงซิง (中興新村) ทำให้หนานโถวเป็นที่ตั้งของศาลาว่าการมณฑล ต่อมาวันที่ 25 ธันวาคม 1981 หนานโถวได้รับการยกฐานะขึ้นจากก่อนหน้านี้เป็นเมืองให้กลายเป็นนครภายใต้เทศมณฑล[1] ในปี 1999 หนานโถวได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวใหญ่ 921 เนื่องจากตั้งอยู่ริมรอยเลื่อนเชอหลงปู้ (車籠埔)[3] ทำให้มีผู้เสียชีวิต 92 ราย[4] และอาคารกว่า 1,000 หลังได้รับความเสียหาย[5]