นอยส์ร็อก (อังกฤษ: noise rock) เป็นแนวเพลงย่อยของเอ็กซ์เพอร์ริเมนทัลร็อก[1] ที่ใช้องค์ประกอบเสียงนอยส์ ซึ่งเกิดจากพังก์ร็อกในช่วงยุค 1980[2][3] ได้รับอิทธิพลจาก โนเวฟ มินิมอล อินดัสเทรียล และ นิวยอร์กฮาร์ดคอร์[4] ศิลปินมักจะเน้นใช้เสียงแตกในระดับสุดขีดผ่านการใช้กีตาร์ไฟฟ้าและใช้เครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์น้อยชิ้น เพื่อสร้างเสียงรบกวนหรือเป็นส่วนหนึ่งในการทำเพลง[2]ศิลปินเชื่อมโยงกับนอยส์ร็อก เช่น โซนิกยูท ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ตัวแทนของนอยส์ร็อก แต่พวกเขาช่วยทำให้นอยส์ร็อกเป็นที่รู้จักในกลุ่มผู้ฟังเพลงออลเทอร์นาทิฟร็อก โดยผสมผสานท่วงทำนองเข้ากับเนื้อเสียง ซึ่งเป็นรากฐานให้วงอื่นในเวลาต่อมา[2]