นัมบังงาชิ
นัมบังงาชิ

นัมบังงาชิ

นัมบังงาชิ (ญี่ปุ่น: 南蛮菓子; โรมาจิ: nanbangashi) เป็นคำในภาษาญี่ปุ่นที่ใช้เรียกขนมที่มีที่มาจากชาวตะวันตก (ส่วนใหญ่คือชาวโปรตุเกสหรือฮอลันดา) ในช่วงยุคอาซูจิ–โมโมยามะ และปัจจุบันถูกจัดอยู่ในประเภทหนึ่งของวางาชิ