นาฏยศาสตร์ (नाट्य शास्त्र) เป็นคัมภีร์ที่ประกอบด้วยหลักทฤษฎีที่เกี่ยวเนื่องกับการแสดงละคร หรือ นาฏยะ เชื่อกันว่าประพันธ์ขึ้นโดย พระภรตมุนี (भरत मुनि) เนื้อหาในคัมภีร์ครอบคลุมตั้งแต่ประวัติการกำเนิดละคร ไปจนถึงการบริหารการจัดการการแสดงในทางประวัติศาสตร์ มีการสันนิษฐานว่าคัมภีร์นาฏยศาสตร์ถูกเขียนช่วง 500 ปีก่อนคริสตศักราช - 500 ปีคริสตศักราช แต่จากการอ้างถึงคัมภีร์นาฏยศาสตร์ที่ปรากฏในวรรณกรรมสันสกฤตต่างๆ และในงานเขียนของปาณินิ (पाणिनि) พบว่าคัมภีร์นาฏยศาสตร์มีความสมบูรณ์ในเนื้อหาในช่วง 200 ปีก่อนคริสตศักราช - 200 ปีคริสตศักราช โดยมีการอ้างว่าฉบับสมบูรณ์นั้นประกอบด้วย 36,000 โศลก เรียกว่า อธิภรตะ (अदिभरत) แต่ก็ไม่ปรากฎหลักฐานเชิงประจักษ์ ปัจจุบันปรากฎคัมภีร์นาฏยศาสตร์อยู่หลากหลายฉบับ ซึ่งมีเพียงความแตกต่างกันในส่วนของเนื้อหาในบางบท หรือแตกต่างกันเพียงชื่อของบท