นิก อาซิซเข้าร่วมพรรคอิสลามแห่งมาเลเซียใน ค.ศ. 1967 เขาชนะที่นั่งในกลันตันฮีลีร์ในการเลือกตั้งปีเดียวกัน และดำรงตำแหน่งนั้น (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นเปิงกาลันเจอปา) จนถึง ค.ศ. 1986[2] PAS แพ้การเลือกตั้งในรัฐกลันตันใน ค.ศ. 1978 ทำให้เขาตั้งคำถามถึงความเป็นผู้นำของอัซรี มูดาในฐานะกรรมาธิการ PAS ท้ายที่สุด อัซรีจึงถูกบังคับลาออก[3]

หลังออกจากการเมืองสหพันธรัฐ นิก อาซิซได้ที่นั่งในสภารัฐกลันตันในการเลือกตั้งทั่วไป ค.ศ. 1986 ต่อมาในการเลือกตั้ง ค.ศ. 1990 เขาได้ควบคุมรัฐกลันตันจากพรรคแนวร่วมแห่งชาติ เนื่องจากเป็นหัวหน้าพรรคในรัฐ ทำให้นิก อาซิซกลายเป็นเมินเตอรีเบอซาร์แห่งรัฐกลันตัน[2] เขาสืบทอดตำแหน่งผู้นำทางจิตวิญญาณ PAS ต่อจากยูซฟ ราวาใน ค.ศ. 1991

รัฐบาลของนิก อาซิซได้รับเลือกใหม่ 4 ครั้ง (ค.ศ. 1995, 1999, 2004, 2008) จนกระทั่งเขาเกษียณใน ค.ศ. 2013 ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 การปกครองของเขาในรัฐกลันตันมักมีความขัดแย้งกับบทบาทของอิสลามในประเทศมาเลเซียสมัยนายกรัฐมนตรีมาฮาดีร์ โมฮามัด เขาปฏิเสธการเมืองส่วนกลางอย่างเปิดเผย ซึ่งต่างจาก UMNO ที่เป็นพรรครัฐบาลแบ่งแยกเชื้อชาติ[4]

นิก อาซิซเรียกเสียงสนับสนุนจากผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมในมาเลเซียและมีบทบาทสำคัญในช่วงที่พรรค PAS ได้รับความนิยมจากผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมมากขึ้น[5][6][7]

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2013 นิก อาซิซกล่าวต่อสาธารณชนว่า ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ เขาไม่ยินยอมความร่วมมือระหว่างองค์การมลายูรวมแห่งชาติ (UMNO) กับพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย (PAS)[8] อย่างไรก็ตาม ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2019 เมื่อ PAS และ UMNO ลงนามกฎบัตรพันธมิตรอย่างเป็นทางการ ประธาน PAS อับดุล ฮาดี อาวังอ้างว่านิก อาซิซได้ยอมรับความร่วมมือไปแล้วในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่[9]