นิคหิต (
บาลี: นิคฺคหีต निग्गहीत) หรือ
นฤคหิต (
สันสกฤต: निगृहीत นิคฺฤหีต) หรือ
หยาดน้ำ (-อฺ) มีลักษณะเป็นวงกลม
หยาดน้ำค้าง(-อํ) มีลักษณะวงกลมเล็กๆ ใช้ประสม
สระ อึ และ อำในการเขียน
ภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต และ
ภาษาเขมรด้วยอักษรไทย ใช้นิคหิตเติมเหนือ
พยัญชนะแทนเสียง ง และ ม เช่น เช่น จํหัน อ่านว่า จังหัน , ชุ˚นุ˚ อ่านว่า ชุมนุม นอกจากนี้ในภาษาสันสกฤตจะใช้นิคหิตแทนเสียง อะ,อิ,อุ อีกด้วย ตัวอย่างเช่น อมตะ -> อมฺฤต , นิคหิต -> นฤคหิต , ปุจฺฉา -> ปฤจฺฉา ในภาษาสันสกฤตเรียกว่า
อนุสวาร (
เทวนาครี अनुस्वार, อนุสฺวาร ( अनु- อนุ- + स्वार สฺวาร) หมายถึง เสียงข้างหลัง) เป็นเครื่องหมายที่ใช้กำกับ
เสียงนาสิก การออกเสียงขึ้นกับสระที่อยู่ข้างหน้า เช่น ผลํ ออกเสียง ผะลัม, ปุรึ/ปุริํ/ปุริ˚ ออกเสียง ปุริม, มีมำสา ออกเสียง มีมามสา เป็นต้นในภาษาอินเดียจำนวนหนึ่ง มีการใช้เครื่องหมายดังกล่าว โดยมากเป็นวงกลมขนาดเล็กวางไว้เหนือพยัญชนะ แต่อาจใช้รูปแบบอื่นๆ ได้ตามชนิดของอักษร และการออกเสียงแตกต่างกันไปตามแต่ระบบเสียงในภาษานั้นๆ