ภาษาไทย ของ นีโมนิก

การจำอักษรกลาง ก จ ด ต ฎ ฏ บ ป อ จะได้จำเป็นตัวอักษรก็จำยากก็เลยนำมาเรียงร้อยให้เป็นประโยคดังนี้ ไก่จิกเด็กตาย (เฎ็กฏาย) บนปากโอ่ง ทำให้ง่ายต่อการจำ
การจำอักษรสูง ผ ฝ ถ (ฐ) ข ส (ศ ษ) ห ฉ ก็เป็น ผีฝากถุงข้าวสารให้ฉัน หรืออีกสูตร สามารถจำดังนี้ว่า ขนฃวดเฉียดฐานถือผ้าเฝ้าศึกษาสิบหน จะได้ว่า ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห
การจำอักษรต่ำเดี่ยว ง ญ น ย ณ ร ว ม ฬ ล เป็น งูใหญ่นอนอยู่ ณ ริมวัดโมฬีโลก
การจำอักษรต่ำคู่ พ ธ ช ซ ฟ ฮ ค ก็เป็น พี่เธอชอบแซวแฟนเฮียเคี้ยง หรือจะใช้ พ่อค้าฟันทองซื้อช้างฮ่อ ก็ได้หรือถ้าให้ทุกตัวก็ พี่ เฌอ ภพ ฆ่า ฅน เฒ่า ซื้อ ฟัน คม ที่ ธง โฑ เชิด ฮูก นี่เป็นเพียงแค่ตัวอย่างในการช่วยจำเท่านั้น ใครไม่ชอบประโยคตัวอย่างข้างต้นก็สามารถแต่งให้เป็นของตัวเองได้ตามสบาย
การจำอักษรต่ำ ฅน เฒ่า ใช้ โซ่ ยักษ์ มัด ฮูก ฟาง ธง ทาส และ ฆ่า งู ใหญ่ ณ รั้ว วัด เฌอ โฑ ฬี เภา ใน คืน เพ็ญ
ในการเขียนภาษาไทยบางคำ
- ตักบาตร กับ บิณฑบาต เทคนิคในการจำคือ ตักบาตร เราต้อง "รอ" (ร) พระจึงต้องมี “ร” ส่วนพระท่านบิณฑบาตนั้นท่านไม่ต้อง “รอ” (ร)
- อนุญาต หลาย ๆ คนมักเติมสระอิบน ต เพราะคิดว่ามันก็คล้ายกับคำว่า ญาติ แต่ความหมายมันแตกต่างไปอย่างมหาศาล เพราะถ้าคุณเขียนเป็น "อนุญาติ" เท่ากับว่าญาติคุณไปเป็นเมียน้อยของใครสักคน เพราะฉะนั้นไม่อยากให้คนในครอบครัวเป็นเช่นนั้นก็ตัดสระอิออกจากคำว่า "อนุญาต" ซะ
ในการจำทิศทั้งแปด ได้แก่ อุดร อีสาน บูรพา อาคเนย์ ทักษิณ หรดี ประจิม พายัพ ให้เราจำเฉพาะตัวหน้าเท่านั้น ก็คือ อุ อี บู อา ทัก ห ประ พา สั้นกว่าแบบแรกอีกเป็นกอง