น้ำยาลบคำผิด เป็นของเหลวสีขาวทึบใช้สำหรับป้ายทับข้อความผิดพลาดในเอกสาร และเมื่อแห้งแล้วสามารถเขียนทับได้ โดยปกติน้ำยาลบคำผิดจะบรรจุอยู่ในขวดเล็ก และมีฝาซึ่งมีแปรงติดอยู่ (หรืออาจเป็นชิ้นโฟมสามเหลี่ยม) ซึ่งจุ่มน้ำยาอยู่ในขวด แปรงนั้นใช้สำหรับป้ายน้ำยาลงบนกระดาษก่อนที่จะมีการคิดค้นโปรแกรมประมวลคำ น้ำยาลบคำผิดเป็นที่นิยมอย่างมากสำหรับการพิมพ์เอกสารด้วยเครื่องพิมพ์ดีดรูปแบบแรกสุดของน้ำยาลบคำผิดถูกคิดค้นขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1951 โดยเลขานุการ Bette Nesmith Graham ผู้ก่อตั้งบริษัทลิควิดเปเปอร์ ด้วยการใส่สีขาวบรรจุลงในขวดน้ำยาทาเล็บ ใช้พู่กันป้ายน้ำยาสีขาวลงบนกระดาษที่พิมพ์คำผิด[1] ชนิดของตัวทำละลายในน้ำยาลบคำผิด ตัวทำละลายชนิด  halogenated hydrocarbon ใช้เป็นส่วนผสมประมาณร้อยละ 75 มีจุดเดือดในช่วง 70-170 องศาเซลเซียส เช่น tricholorethane, tricholorethylene เป็นต้นตัวทำละลายชนิด  halogenated hydrocarbon ที่ใช้ผสมกับสารละลายอินทรีย์ จะใช้เป็นส่วนผสมสารละลายอินทรีย์ประมาณร้อยละ 25