สำหรับบลูทั้งค์ที่เป็นโรคที่เกิดกับสัตว์กีบจำพวก
สัตว์เคี้ยวเอื้อง ดูที่:
โรคบลูทั้งค์บลูทั้งค์ หรือ
จิ้งเหลนลิ้นสีน้ำเงิน (
อังกฤษ: Blue-tongued skink, Blue-tongued lizard; ชื่อย่อ: ฺBTS
[1]) เป็น
สัตว์เลื้อยคลานประเภท
กิ้งก่า จำพวก
จิ้งเหลนสกุลหนึ่ง ใช้ชื่อสกุลว่า Tiliquaบลูทั้งค์ เป็นจิ้งเหลนที่มีส่วนหัวใหญ่ เกล็ดเรียบลื่นมีความมัน แต่ลำตัวกลับป้อมสั้นอ้วนกลม หางสั้นป้อมกลมมน ระยางค์ขาทั้ง 4 ข้างสั้น มีลักษณะเด่นคือ มี
ลิ้นสีฟ้าหรือ
สีน้ำเงิน อันเป็นที่มาของชื่อสามัญบลูทั้งค์ แพร่กระจายพันธุ์ในประเทศอินโดนีเซีย, นิวกินี, อิเรียนจายา, ออสเตรเลีย และเกาะทัสมาเนีย เป็นสัตว์ที่กินได้ทั้งพืชและสัตว์ เช่น แมลง, หอยทาก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก เช่น หนูเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่ออายุได้ 2 ปี เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ ตัวผู้จะกัดที่บริเวณคอของตัวเมียทำให้เกิดเป็นแผลได้ ขยายพันธุ์ด้วยการออกลูกเป็นตัวครั้งละประมาณ 6-8 ตัว ขนาดโตเต็มที่ได้ถึง 45 เซนติเมตรบลูทั้งค์ เป็นสัตว์เลื้อยคลานอีกประเภทหนึ่งที่นิยมเลี้ยงกันเป็นสัตว์เลี้ยงสำหรับผู้ที่นิยมเลี้ยงสัตว์เลื้อยคลายหรือสัตว์แปลก ๆ ซึ่งสามารถเพาะขยายพันธุ์ในที่เลี้ยงได้แล้วในปัจจุบัน การเลี้ยงบลูทั้งค์จะต้องการ
แสงยูวีน้อยกว่ากิ้งก่าจำพวกอื่น ๆ สามารถเลี้ยงได้โดยการให้อาหารสำเร็จรูปแบบกระป๋องของทั้ง
สุนัขและ
แมวผสมกัน และผสม
แคลเซียมเข้าไป และมีน้ำให้อยู่เสมอ
[1]บลูทั้งค์ สามารถแบ่งออกได้เป็น 8
ชนิด และยังสามารถแบ่งออกเป็นชนิดย่อย ๆ ต่าง ๆ ได้มากมาย ได้แก่
[3]นอกจากนี้แล้ว บลูทั้งค์ ยังเชื่อว่าเป็นกิ้งก่าที่ก่อให้เกิดความสับสนจนกลายเป็นความเชื่อว่าเป็น
สึจิโนโกะ (
ญี่ปุ่น: ツチノコ) สัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายงูหรือกิ้งก่าตัวอ้วน ๆ แต่ไม่มีขาในประเทศญี่ปุ่น
[4]