แนวคิด ของ บังกลาภูมิ

ชาวฮินดูมีประมาณ 30% ของประชากรในบังกลาตะวันออกเมื่อ พ.ศ. 2490 หลังจากการแบ่งประเทศ จำนวนผู้นับถือศาสนาฮินดูลดลงเหลือ 19% ใน พ.ศ. 2504.[3] และน้อยกว่า 10% เมื่อ พ.ศ. 2545[3] โดยส่วนใหญ่อพยพไปเป็นชนกลุ่มน้อยในรัฐเบงกอลตะวันตกของประเทศอินเดีย ซึ่งมีจำนวนเพิ่มขึ้นจาก 12% ใน พ.ศ. 2490 เป็น 24% ใน พ.ศ. 2534 โดยรัฐบาลอินเดียเปิดรับบุคคลสัญชาติบังกลาเทศและปากีสถานเหล่านี้มาใช้สัญชาติอินเดีย แต่ผู้อพยพเข้าหลังการจัดตั้งรัฐปากีสถาน (รวมทั้งหลัง พ.ศ. 2514) เป็นผู้เข้าเมืองโดยผิดกฎหมายในอินเดีย [4]