สารานุกรมออนไลน์ | Siam Wiki
ไม่เจอคำค้นที่ต้องการ
หน้าแรก
บังสุกุล
หน้าแรก
บังสุกุล
ส่วนหนึ่งของ
ศาสนาพุทธ
สถานีมิกิย่อย
ประวัติศาสนาพุทธ
พระโคตมพุทธเจ้า
(
พระพุทธเจ้า
)
พระพุทธ
·
พระธรรม
·
พระสงฆ์
บังสุกุล
แปลว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น, เปื้อนฝุ่น เป็นคำใช้เรียกผ้าที่
ภิกษุ
ชักจากศพ หรือผ้าที่ทอดไว้หน้าศพ หรือผ้าที่ทอดไว้บนด้าย
สายสิญจน์
หรือ
ผ้าภูษาโยง
ที่ต่อมาจากศพด้วยการพิจารณา
กรรมฐาน
ว่า
ผ้าบังสุกุล
โดยเรียกกริยาที่พระชักผ้าหรือพิจารณาผ้าเช่นนั้นว่า
ชักผ้าบังสุกุล
หรือ
พิจารณาผ้าบังสุกุล
คำว่า "บังสุกุล" นั้น มาจากคำภาษาบาลีว่า ปํสุ (อ่านว่า ปัง-สุ) แปลว่า ฝุ่น และคำว่า กูล (อ่านว่า กู-ละ) แปลว่า เปื้อน, คลุก สมาสคำทั้งสองเข้าด้วยบทวิเคราะห์เป็น ปํสุกูล (อ่านว่า ปัง-สุ-กู-ละ) แปลว่า ผ้าที่เปื้อนฝุ่น เมื่อมาเป็นคำไทย เปลี่ยน "ปอ ปลา" เป็น "บอ ใบไม้" รัสสะ "สระ อู" ให้สั้นลง เป็น "อุ" และปรับเสียงเป็นรูปแบบภาษาไทยที่มีตัวสะกด เป็น บังสุกุล อ่านว่า บัง-สุ-กุน ดังนั้นคำว่า "บังสุกุล" จึงต้องเขียนว่า บังสุกุล เท่านั้น ไม่สามารถเขียนเป็นอย่างอื่นได้ หากเขียนเป็น บังสกุล ถือเป็นคำที่เขียนผิด อันเกิดจากการเทียบเคียงผิดกับคำว่า สกุล ที่หมายถึง ตระกูลวงศ์ในสมัย
พุทธกาล
ภิกษุต้องแสวงหาผ้าที่เขาทิ้งแล้วจากกองขยะหรือจากป่าช้ามาทำ
จีวร
ใช้ ผ้าเหล่านั้นส่วนใหญ่จะเปื้อนฝุ่นหรือสกปรก จึงเรียกว่าบังสุกุล
เมนูนำทาง
บังสุกุล
ประวัติ
อ้างอิง
ใกล้เคียง
บังสุกุล
แหล่งที่มา
WikiPedia: บังสุกุล
×