บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง
บัลลังก์เซนต์เอ็ดเวิร์ด หรือ
บัลลังก์พระเจ้าเอ็ดเวิร์ด หรือ
บัลลังก์ราชาภิเษก (
อังกฤษ:
St Edward's Chair หรือ
King Edward's Chair หรือ
The Coronation Chair) บัลลังก์เซนต์เอ็ดเวิร์ดเป็นพระราชบัลลังก์ที่ใช้ประทับโดยพระมหากษัตริย์อังกฤษใน
พระราชพิธีบรมราชาภิเษก ที่สร้างตามพระราชโองการของ
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 โดยให้มีที่ใส่
หินแห่งสโคน (Stone of Scone) ซึ่งเป็นหินสำหรับพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของพระมหากษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ที่เดิมเก็บไว้
แอบบีสโคน (Scone Abbey) ที่พระองค์ทรงยึดมา พระราชบัลลังก์มาได้รับชื่อภายหลังตามพระนามของ
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพผู้เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษพระองค์เดียวที่ได้รับการสถาปนาให้เป็น
นักบุญ ตัวบัลลังก์เก็บไว้ที่ชาเปลเซนต์เอ็ดเวิร์ดใน
แอบบีเวสต์มินสเตอร์พระมหากษัตริย์อังกฤษและพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรทุกพระองค์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1308 ต่างก็ประทับบนบัลลังก์นี้เมื่อได้รับการสวมมงกุฎอย่างเป็นทางการยกเว้น
พระราชินีนาถแมรีที่ 1 ผู้ทรงเลือกประทับบนบังลังก์ที่ได้รับการประทานจาก
พระสันตะปาปา และ
พระราชินีนาถแมรีที่ 2 ผู้ประทับบนบังลังก์ที่สร้างเลียนแบบบัลลังก์เซนต์เอ็ดเวิร์ด
[1] วาระสุดท้ายที่บัลลังก์นี้ใช้ในพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของพระมหากษัตริย์คือในพระราชวโรกาสที่
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ทรงทำพระราชพิธีบรมราชาภิเษกในปี ค.ศ. 1953บัลลังก์เป็นเก้าอี้หลังตรงแบบ
กอธิคทำจากไม้โอ้คโดยช่างไม้ชื่อมาสเตอร์วอลเตอร์ผู้ได้รับค่าจ้างเป็นจำนวน 100 ชิลลิง ตัวบัลลังก์ตั้งอยู่บนสิงห์ปิดทองสี่ตัวซึ่งเป็นส่วนที่ได้รับการซ่อมแซมในปี ค.ศ. 1727 แทนสิงห์ที่มาเพิ่มในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ภายไต้ที่นั่งเป็นช่องสำหรับวาง
หินแห่งสโคนจนกระทั่งปี ค.ศ. 1996 เมื่อถูกส่งคืนไปยังสกอตแลนด์โดยมีข้อแม้ว่าต้องถูกส่งกลับในโอกาสที่จะมีพระราชพิธีบรมราชาภิเษกครั้งต่อไปบัลลังก์ครั้งหนึ่งอาจจะทาสีสดใสและปิดทอง—และเชื่อกันว่ามีพระบรมฉายาลักษณ์ของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพอยู่บนด้านหลังของบัลลังก์ แต่ในปัจจุบันเป็นแต่เพียงไม้เปล่าๆ ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 ที่ผ่านมาก็มีนักท่องเที่ยว, นักแสวงบุญ และเด็กร้องเพลงสวดในแอบบีช่วยกันสลัก
กราฟฟิตีบนบัลลังก์ และบางส่วนของลวดลายแกะสลักด้านหลังบัลลังก์ก็ถูกเฉือนออกไปในระหว่างแปดร้อยปีที่ผ่านมาบัลลังก์ถูกนำออกจาก
แอบบีเวสต์มินสเตอร์เพียงสองครั้ง ครั้งแรกในการนำไปทำพิธีในท้องพระโรงของ
พระราชวังเวสต์มินสเตอร์ในโอกาสที่
โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็น
เจ้าผู้พิทักษ์แห่งอังกฤษ และครั้งที่สองระหว่าง
สงครามโลกครั้งที่สองเมื่อถูกย้ายหนีภัยจากสงครามไปไว้ที่
มหาวิหารกลอสเตอร์ในปัจจุบันพระราชบัลลังก์ตั้งอยู่ในที่ที่ปลอดภัยไม่ไกลจากที่บรรจุพระบรมศพของ
พระเจ้าเฮนรีที่ 5 และนำออกมาตั้งในบริเวณ
แท่นบูชาเอกเมื่อมีพระราชพิธีบรมราชาภิเษก