บาติก (อินโดนีเซีย: batik) หรือ บาเตะ (ชวา: ꦧꦠꦶꦏ꧀) เป็นเทคนิคย้อมผ้าด้วยวิธีกันด้วยขี้ผึ้ง โดยประยุกต์ใช้กับการย้อมเสื้อผ้าทั้งชุดหรือหมายถึงผ้าที่ใช้เทคนิควิธีนี้ที่มีต้นกำเนิดจากอินโดนีเซีย[1] การทำบาติกใช้วิธีการวาดจุดหรือเส้นเพื่อกันสีโดยอุปกรณ์ที่เรียกว่า จันติง (canting) หรือใช้วิธีการพิมพ์ตัวกันสีที่ทำจากทองแดงที่เรียกว่า จัป (cap)[2] ช่างฝีมือจะเลือกสีโดยจุ่มผ้าเข้ากับสีเดียว จากนั้นเอาขี้ผึ้งออกด้วยน้ำเดือด จากนั้นทำซ้ำหากต้องการหลายสี[1]ประเพณีการทำบาติกพบได้ในหลายประเทศ แต่บาติกของอินโดนีเซียเป็นที่รู้จักมากที่สุด[3][4] บาติกของอินโดนีเซียบนเกาะชวามีประวัติอันยาวนานที่ผสมผสานทางวัฒนธรรม กับลวดลายอันหลากหลายที่ได้รับมาจากวัฒนธรรมอันหลากหลาย และได้รับการพัฒนาโดยส่วนใหญ่ทั้งรูปแบบ เทคนิค และคุณภาพของฝีมือช่าง เดือนตุลาคม พ.ศ. 2552 ยูเนสโกบรรจุบาติกของอินโดนีเซียเป็นงานชิ้นเอกของมรดกมุขปาฐะและมรดกที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ (Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity)[5]