บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งบาร์กเชอร์ (อังกฤษ: Berkshire, เสียงอ่าน: /ˈbɑːk.ʃəʳ/) บางทีก็เรียกว่า “ราชมณฑลบาร์กเชอร์” เพราะเป็นที่ตั้งของ พระราชวังวินด์เซอร์ การเรียกนี้ทำกันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 และเป็นที่ยอมรับโดยสมเด็จพระราชินีในปี ค.ศ. 1958 เมื่อพระราชทานพระราชเอกสารสิทธิ (letters patent) ในการใช้ชื่อนั้นอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1974[1]บาร์กเชอร์เป็นหนึ่งในมณฑลรอบนครลอนดอน (Home County)ในอังกฤษที่มีฐานะเป็นมณฑลภูมิศาสตร์ และมณฑลนอกเมโทรโพลิตัน บาร์กเชอร์ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษที่มีเขตแดนติดกับมณฑลออกซฟอร์ดเชอร์, มณฑลบัคคิงแฮมเชอร์, มณฑลเซอร์รีย์, มณฑลวิลท์เชอร์ และมณฑลแฮมป์เชอร์ และหลังจากการเปลี่ยนแปลงเขตแดนในปี ค.ศ. 1995 ก็มีเขตแดนติดกับนครหลวงลอนดอนด้วย[2]บาร์กเชอร์แบ่งการปกครองเป็นหกแขวง: เวสต์บาร์กเชอร์, เรดดิง, โวคคิงแฮม, แบร็คเนลล์ฟอเรสต์, วินด์เซอร์และเมดเด็นเฮด, สโลห์ โดยมีเรดดิงเป็นเมืองหลวงของมณฑล บาร์กเชอร์มีเนื้อที่ 1,262 ตารางกิโลเมตร และมีประชาชนรวมทั้งสิ้นประมาณ 812,200 คน ถัวเฉลี่ย 643 คนต่อหนึ่งตารางกิโลเมตร