บิดาของบาลด์วินมีชื่อว่าออดาเซอร์ แต่ไม่มีใครรู้ข้อมูลของเขา[1] ครอบครัวของเขามีความเกี่ยวข้องกับเคานต์แห่งล็อง[1] ก่อนจะครองฟลานเดอส์ บาลด์วินเป็นเคานต์อยู่แล้ว อาจจะที่เกนต์[1]

บาลด์วินอยู่ในซ็องลีส์ในปี ค.ศ. 862 ที่เขาตัดสินใจรับจูดิธ พระธิดาของชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้าน เป็นภรรยา[2] จูดิธเคยเป็นพระมเหสีของกษัตริย์อังกฤษสองคน เอเธลวูล์ฟกับเอเธลบาลด์[3] ตอนที่กลับมาฝรั่งเศสและยังคงอยู่ในช่วงวัยรุ่น พระองค์ถูกพระบิดากักบริเวณไว้ที่ปราสาทซ็องลีส์[4] บาลด์วินพาจูดิธหนีไปอยู่ที่ราชสำนักของโลแธร์ที่ 2 กษัตริย์แห่งโลร์แรน ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของจูดิธ[2] เมื่อทั้งคู่ปลอดภัยจากเงื้อมมือของพระบิดาของจูดิธ บาลด์วินแต่งงานกับพระองค์ในราวปี ค.ศ. 863[3]

พระเจ้าชาร์ลส์ให้บิชอปของพระองค์ตัดขาดสองสามีภรรยาออกจากศาสนา พระองค์ยังเรียกร้องให้พระนัดดา (ลูกของพี่น้อง) คืนตัวบาลด์วินกับพระธิดา จูดิธ มาให้พระองค์ บาลด์วินกับจูดิธจึงหนีไปโรม เพื่อขอร้องพระสันตะปาปานิโคลัสที่ 1 ให้ช่วยเกลี่ยกล่อมชาร์ลส์และทำให้การแต่งงานถูกต้องตามกฎหมาย[2] บาลด์วินตั้งใจจะไปเข้าร่วมกับชาวไวกิงหากการแต่งงานไม่ได้รับอนุญาต ในขณะนั้นชาวไวกิงเป็นภัยคุกคามในฝรั่งเศสเหนือ พระสันตะปาปาจึงตัดสินให้การแต่งงานของทั้งคู่ถูกต้องตามกฎหมายและให้บิชอปถอนการตัดขาดทั้งคู่ออกจากศาสนา

ชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้านถูกบีบบังคับให้ยอมรับบาลด์วินเป็นราชบุตรเขย[2] สองสามีภรรยาแต่งงานกันครั้งที่สองต่อหน้าสาธารณชน พระบิดาของจูดิธไม่ได้เข้าร่วมแต่ส่งคนของพระองค์ไปเป็นสักขีพยานในการแต่งงาน[5] พระองค์ให้เกียรติบาลด์วินตามที่พระสันตะปาปาแนะนำ[5]

บาลด์วินได้ปกครองฟลานเดอส์ในตำแหน่งมาร์เกรฟ (เคานต์ของพื้นที่ชายแดน) แห่งฟลานเดอส์[6] เขาปกป้องฟลานเดอส์จากชาวไวกิงตลอดสิบห้าปีต่อมา และเป็นที่รู้จักจากการปฏิบัติอย่างรุนแรงต่อใครก็ตามก็โจมตีฟลานเดอส์จนทำให้ได้รับฉายาว่า "บาลด์วินแขนเหล็ก"[6]

ในปี ค.ศ. 867 บาลด์วินสร้างปราสาทที่เกนต์เพื่อป้องกันการรุกรานของชาวไวกิง[7] เมืองถูกสร้างขึ้นรอบๆ ปราสาท เกนต์กลายเป็นที่อยู่ของเคานต์[7] บาลด์วินยังสร้างปราสาทที่บรูช เมืองท่าติดทะเลเหนือ เพื่อหยุดการปล้นชิงทรัพย์ของชาวไวกิง[8]

เมื่อชาร์ลส์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 877 บาลด์วินสนับสนุนพระโอรสของพระองค์ หลุยส์ผู้ติดอ่าง ด้วยความซื่อสัตย์ ช่วยให้พระองค์ได้เป็นกษัตริย์ของชาวแฟรงก์[6]

บาลด์วินตายในปี ค.ศ. 879[6]