บาโรกป็อป

บาโรกป็อป (อังกฤษ: Baroque pop), บาโรกร็อก,[1] หรือ บาโรกอังกฤษ,[2] มักจะใช้สลับกับ แชมเบอร์ป็อปหรือแชมเบอร์ร็อก[3] เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีป็อปร็อก ซึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา และสหราชอาณาจักร ปรากฏให้เห็นในช่วงกลางยุคปี 1960 โดยในช่วงนั้นเป็นการผสมของป็อปร็อกและดนตรีคลาสสิก โดยเฉพาะดนตรียุคบาโรกบาโรกป็อปมีความสำเร็จเป็นอย่างมากในปลายยุคปี 1960 ด้วยศิลปินในแนวเพลงนี้ ได้แก่ เดอะบีชบอยส์, เดอะมูดีบลูส์, เดอะบีเทิลส์, เดอะโรลลิงสโตนส์, เลิฟ และ โพรคัล ฮารัม แล้วหลักนิยมของบาโรกป็อปก็เริ่มจางหายไปในยุคปี 1970 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะแนวดนตรีพังก์ร็อก, ดิสโก้ และฮาร์ดร็อกที่ได้รับความนิยมแทน แต่อย่างไรก็ตาม ดนตรียังคงมีการผลิตในแนวเพลงนี้อยู่เป็นธรรมเนียม[2]

บาโรกป็อป

รูปแบบอนุพันธุ์ อาร์ตร็อก, ไซเคเดลิกป็อป, โพรเกรสซีฟร็อก, ซิมโฟนิกร็อก, ซันไชน์ป็อป, แชมเบอร์ป็อป
เครื่องบรรเลงสามัญ เครื่องสาย, ฮอร์น, กีตาร์, กีตาร์เบส, กลอง, ฮาร์ปซิคอร์ด, ออร์แกน
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม กลางยุคปี 1960 สหรัฐอเมริกา กลางยุคปี 1960 สหราชอาณาจักร
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ ป็อปร็อก, ออร์เคสตราป็อป, บาโรก, คลาสสิก